1.
-
Ne terk-i diyar eyleyip köklerinden tam kopabilmek, ne de pılı pırtı toplayıp gittiğin yerde tam tutunabilmek..
Ne doğduğun yerde kalabilmek, ne doyduğun yerde olabilmek..
Ya şehir sana fazla, ya sen o'na az gelmek..
Düzenin karanlığına ışık olacakken yine aynı çarpık düzenin karanlığında ışığından edilmek..
Umuda, daha güzel bir yaşama yürekten inanırken tam da inandığın yürekten eksilmek..
Sadece yaşamak zorunda olduğun şehri sevmenin yetmediğini, o şehrin seni bi nebze olsa sevmesi gerektiğini acı tecrübelerle idrak etmek..
Ne insan ne de para biriktirebilmek, aksine yığınla borç biriktirmek..
Eş dostla helâlleşip aileyi de heybene katıp başka bir limana yelken açmak ama kıyıya vuran her dalgada mütemâdiyen sendelemek..
Ne ora'lı ne bura'lı olabilmek..
Tanıdık bir yüz, aşina bir ses eşliğinde iki demli çay ve güzel insanlar muhabbetine hasretlenmek..
Herşeyden, herkesten ziyâde en çok da kendini özlemek..
Özetle;
zalimsin gurbet.
