bugün

güzel bir devşirme atasözüdür.gerçekliğini az önce test ettiğim sözdür. misal ağzımdaki balgamı görürsem yutamıyorum, görmezsem yutabiliyorum,tümevarım yöntemiylede sözün doğruluğunu kabul etmiş oldum.
Doğru. fakat, gözden uzak olan kişi tekrar göze gelince gönül katlanmayı bırakır. Bende bu kanıya bazı tümevarımlarla vardım.
duyarsız insanların duyarsızlıklarını kapatma biçimdir. göz göre göre ülkeme ne yaptığı ortadadır.
söz konusu aşksa göz görse de gönül katlanıyor. aşkın gözü kör çünkü.
sokakta yediklerimiz niye o kadar tatlıydı?
yok ya? göz görmeyince gönül katlanır he mi? bok katlanır gönül. seninki gönülse benimki başka bişey bunu uyduran her kimsen. en yakının acından ölsün ama çok uzakta olsun, göz görmeyince gönlün katlansın öyle mi? sevgilin eşin seni çatır çatır aldatsın ama nasılsa sen işteyken yapıyo olsun hepsini, senin deli gönül yine katlanır yani bu mudur? çocukların savaşlarda öldürüldüğünü, oğlunu korumaya çalışırken bi babanın kendini siper edip öldürüldüğünü bilmen sorun değil, yeter ki görme... kendini öldürecek kadar dertli olduğunu bil bir yakınının, aman gözün görmesin iti, boşver, katlanırsın. yok yok öyle değil o iş, gönül gönülse katlanmıyo öyle her göremediği bokluğa, hasta oluyo, harap ediyo kendini. senin o katlanıyo diyip gönül diye taşıdığın şey gönül değil dostum, tıbbi atık o. şöyle bişey olmalı bak gönül dediğin:

yarısı burdaysa kalbimin
yarısı çin'dedir, doktor.
sarınehre doğru akan
ordunun içindedir.

sonra, her şafak vakti, doktor,
her şafak vakti kalbim
yunanistan'da kurşuna diziliyor.

sonra, bizim burda mahkûmlar uykuya varıp
revirden el ayak çekilince
kalbim çamlıca'da bir harap konaktadır
her gece,
doktor.

sonra, şu on yıldan bu yana
benim, fakir milletime ikrâm edebildiğim
bir tek elmam var elimde, doktor,
bir kırmızı elma:
kalbim...

ne arteryo skleroz, ne nikotin, ne hapis,
işte bu yüzden, doktorcuğum, bu yüzden
bende bu angina pektoris...

bakıyorum geceye demirlerden
ve iman tahtamın üstündeki baskıya rağmen
kalbim en uzak yıldızla birlikte çarpıyor...
*
insanların bir şeyin kötü taraflarını görmediği için o algıyı iyi bulması durumudur.
unutmak için biçilmiş kaftabdır bu durum. göz görmez görmeyen göz bi süre sonra unutur.
gözden uzak olan gönülden ırak yani uzak olur mantığı yani.
kahpe gönül hep başkasına konar unutturur sevgiliyi.
bilindiği halde görülmedi diye umursanılmayan durumlarda kullanılıyorsa karakterin bozukluğuyla eşdeğer cümledir.
Görüpte ulaşamamak, görüpte dokunamamaktan iyidir. Görmeyince canın çekmez.
gavatlığın atasözüne dönüşmüş halidir.
öyle birşey yok. insanın kendini kandırdığı gerçeği var, hepsi bu.