karşındakini kırmamak için yaptığın bir jest sayılabilir ancak bu... iki taraf da bilir bir daha görüşülmeyeceğini lakin söylenir, söyletenin illaha ki bir hatrı vardır ki söyletiyordur bunu.
can sıkıcı bir durumdur. üniversitelerde böyle olaylar çoktur, çözümü yoktur.
4 - 5 sene boyunca ancak derslerde ve kantinde görüştüğün kişiler vardır. bunlarla maç izlemez, film gecesi yapmaz, flört etmez, buluşup kahve içmez, ders çalışmazsın. hatta bazılarını görmek bile istemezsin. onlar da seni görmek istemez ama, çözüm bulamazsın. " görüşürüz ", " kilo almışsın ", " nasılsın ? " falan gibi laflar edersin bunlarla.
gerçekten görmek, yakınlaşmak istediğin insanlardan uzak kalır, ilgini çekmeyen bir sürü kişi tanırsın. bu da murphy kanunlarının üniversite şeklidir.
taksiden inerken taksiciye,
şehirlerarası otobüste tanıştıgın numarasını bile almadıgın kişiye,
yolda yardım ettiğin yaşlı ya da hamile bayana,
devlet dairesinde işlemini yapan ve muhtemelen daha sonra seni tanıması mümkün olmayan memura görüşürüz demektir.
Türk insanında olan bir özelliktir. Çoğu da laf olsun diye söyler, geçer gider. Mecburiyetten bir şekilde tanıyordur sonuçta o kişiyi. Büyük ihtimalle ortama ayak uydurmak için söylenmiştir.
