şehre atılan ilk adımda, anlamının nereden gelebileceğini dahi tahmin etmediğin, tüm bekar erkeklere şiddetle tavsiye edilen jeopolitik konumuyla hayal kırıklığı yaratan öğrenci memleketi.
şehir merkezinde yönetici ve komşularla yapılan kavgaların ardından bana kucak açan, iki sene boyunca ağırlayan, fiko'nun köfte patatesini yememe neden olan öğrenci yerleşimi.
Fikonun yeriyle, yeni açılan adan sofrasıyla, yıllara meydan okuyan kalenderiyle, yerleşimiyle, öğrencisiyle ve ev sahibiyle... öğrencinin özgür olduğu yer. Bir arkadaşın yazdığı gibi vizesiz girilebilen öğrenci cumhuriyeti. Şimdiden bu kadar özleyeceğimi bilseydim hiç bitirmezdim okulu gider yerleşimin yanındaki parkta minderler üzerinde madensuyumu -ki orada hep maden suyu isterim meyveli mi diye sorarlar- içerdim. Ah görükle ah....
yerleşim plaza; ünlem işareti koymak isterim burada şüüle bir tane "!", bu ünlemden sonra da cümleye devam etmek isterim şüüle ki kaldığım yerden, etrafında yine yeniden şanzelize havaları esen kalıbından büyük öğrenci mekanı. ha öğrenci mekanı demeye dilim varmıyor anam sanki altın zurna ödülleri dağıtılıyor da millet o biçim. bende mister öküz, sözlükmüş mözlükmüş, internetmiş, eziklik bindi omuzlarıma şimdi.
kazıkçı yemek yerlerinin bolca bulunduğu yerdir.
misal köftehor.Ulan ne öyle üç beş köfte veriyorsunuz ya, kim doyacak onla!
Ona vereceğim parayla yeni rakibiniz adana sofrasına giderim adam gibi yerim adanamı.*
adı köy olan normalde istanbul'un çoğu semtinden daha iyi bir yapıya sahip yerleşim yeri. ***
orada bir köy var uzakda
gitmesek de kalmasak da
o köy bizim köyümüzdür.
(bkz: görükle halkı)
(bkz: kazıkçı zihniyet)
gorukle bir köy değildir, köyse nasıl belediyesi vardır, o zaman istanbul da mı köydür diye insanı düşündürebilen ve ayrıca yolların temizliğinde ilginç ama gerçektir AysBerk isimli bir makinanın çalıştığı mekan.
(bkz: koyun belediyesi olur mu)
(bkz: istanbul bir koy mudur)
(bkz: aysberk nasıl bir yaratıcılıktır)
gecenin bir yarısı komşu seslerinden kurtulduğunuzu sanarken, köpek havlamalarıyla kafa dürten köyümsü. sokak köpekleri yetmediği gibi öğrenciler de köpek besliyor. gerisi ise hav hav...
su şebekesindeki kesinti yüzünden sabah sabah yüzümü yıkayamadan evden çıktım. yürüyerek gidecektim okula ama cebimdeki bozuk parayı fark edince bindim dolmuşa. en arka sıradan sol cam köşesine kuruldum. maymun maymun bakınırken durağın birinde bu diyarlarda gördüğüm en çekici kız; güzel demiyorum, ateşleyen, kışkırtan gibisinden diyorum, yanındaki arkadaşının ısrarı üstüne önce bindi dolmuşa, kalktı geldi 2 kişilik tek boş yere yani yanıma oturuverdi. okula gelene kadar soğuk terler döktüm, esnedim, gerindim, arada denyoluk yapmayayım diye kitabımı okuyayım dedim ama kitap mitap hak getire. aklımı aldı ya bir kez! ne zamandır kıza diyeceğim ki " hastayım sana" da tam fırsat geçmiş elime bu seferde görükle su şebekesi yüzünden diyemiyorum kıza. gerçi parfümümüzü sıktık, okaliptüslü şekerimizi attık ağzımıza evden çıkmadan da ya şu surat nolucak diye geçti içimden. inene kadar kıpırdayamadım bile, çıkarken iç geçirdim "canımmm yavrumm" diye. olsun, inşallah bir dahaki sefere, görükle 'nin başıma iş açmadığı bir zamanda.
edit: bir çok kez "bir dahaki sefere"ler dendi ama cesaret edilip söylenemedi, heyecan yapıyor, aslında güzel kız da daha çok tanrısal bir elektrik, ben aşamadım onu, gidip diyemedim " içimde kalmasın, aklımda kaldın" diye.
