Türkçenin bilinen ve yazılı metinleri ele geçirilebilen en eski dönemine verilen isimdir. 38 harften oluşan bir alfabesi vardır. aslen ismi göktürkçe değil köktürkçedir.
34 sessiz 4 sesli harften oluşan, yazım kuralları latin alfabesiyle yazılan günümüz türkçe'sinden daha değişik olan en eski türkçe yazım dilidir. runic alfabe ile Sağdan sola doğru yazılır. Sert sessiz harfin yanındaki sesli harfin yazımı yumuşak sesli harfin yanındaki aynı sesli harfin yazımından farklıdır. A-e, I-i, O-ö, U-ü harfleri aynı yazılır. bir kelimede Aynı simgeyle gösterilen iki sesli harf var ise ikinci sesli harf yazılmaz. Ayrıca alfabesi kullanılarak yapılan dövmeler oldukça karizmatik olmaktadır.
göktürkçe dediğimiz dil, bugün türkiye türkçesinde hala yaşamakta olan bir dildir. bugün hala yüzlerce kelime korunarak gelmiştir. yüzyıllarca türklerin resmi dili olmuş, zamanında işlevini yerine getirmiş ve yerini günün şartlarına daha uygun düzenlemelere bırakmış eski türk dillerinden biridir.
Yüzüklerin Efendisi'nde anlatılan Orta Dünyada kullanılan ortak dil ile aynı harfleri kullanmaktadır. (bkz: Elfler Türkmüş)
Bu harflere runik harfler denir ve Orta Asya'dan iskandinav ülkelerine kadar geniş bir coğrafyada kullanılmıştır. Bu etkileşimin nasıl gerçekleştiği ise bilinmemektedir.
bugün göktürk devleti olarak andığımız devlete bu ad yıkılmasından çok sonra yakıştırılmıştır. devletin adı türk devleti'dir. o türkler kendilerine türk'ten başka bir ad ya da sıfat vermemişlerdir. konuştukları türkçe'dir ve çağdaş türkçe'ye de çok çok yakındır. şöyle ki;
