allah'ın bize kurtarıcı olarak gönderdigi atatürk'ün söyledigi iddia edilen söz sanırım herkes bu sözü video aracılıgıyla duymuş ne güzel, bize mal mal kanıt göster diye bagırabilirlerdi.
bir insan kuran-ı kerim'e gökten indigi sanılan kitap diyecek ve ben saygı duyacagım. henüz müslümanım allah'ın izniyle böyle ölmek istiyorum aksi oldugu zaman saygı duyarım.
atanın haksız olduğunu gösteren videodur. allah her şeyin hesabını soracaktır. bu sözleri söyleyenede, bu sözlere sonuna kadar katılanlara da soracaktır hepsinin hesabını.
''fakat bu prensipleri gökten indiği sanılan kitapların dogmalarıyla asla bir tutulmamalıdır. biz, ilhamlarımızı gökten ve gaipten değil, doğrudan doğruya hayattan almış bulunuyoruz''
demiş atamız ne var bunda? tamam indiği sanılan derken biraz inançsızlık katmıştır içine fakat ''biz ilhamlarımızı doğrudan doğruya hayattan alıyoruz'' derken siyasetten cumhuriyet halk partisi ve esaslarından bahsediyor.
yada her neyse. ne düşünürseniz düşünün.
ister ayyaş deyin ister dinsiz ister 15 yaşında kızla yaşadığı ilişkiyi kullanıp sapıklıkla suçlayın.
ama unutmayın ki o olmasa kafamızda fes/ türban arapça yazılar ve yobaz olarak yaşıyor olacaktık. yada türkiye hala türkiye olmayacaktı. bağımsızlaşmacaktık.
size ne kardeşim adamın yaptıklarının yanında dininden size ne? tayyip gibi dini kullanıp çobanlık mı yapsaydı türkiyenin yarısını oluşturan koyunlara?
ateistlik hrıstiyanlık hakkında konuşurken iyi hoş konu atatürk olunca taşlayın oh.
laik devlet yapısında din e yer yoktur.bu yüzdendir ki gökten indiği sanılan kitaplar yakıştırması sadece politik bir cümle olsa gerek söyleyenin manevi değerleriyle ilişkilendirilemez.
atatürkün bu tarz kitaplar ile ilgili sözleri din kültürü ve ahlak bilgisi kitaplarına konmalı
veya
diyanet işleri başkanlığının kapısına neonlu tabela ile monte edilmeli bence. *
iş iftira atmaya gelince birçok kişi en önde. madem bu kadar koaly iftira atabiliyorsunuz, sadi borak,atatürk ve din,s.17 okuyun da o dar beyinleriniz genişlesin biraz.
gökten indiğini gören olmadığı için yerinde bir söylemdir , eğer 'gökten inen kitaplar' denseydi herifin birisi de çıkar ordan 'nerden biliyon lan gördünmü?' demesi kaçınılmazdı. 6 milyar insan , 6 milyar mantık. mustafa kemal atatürk'ü yerecek bahane bulamayınca sofistiklerin sarıldığı ve kalın barsaktan algıladı konuşma.
dipnot: müslüman'ım ,hanefiyim.tefekkürse evet o da var.
atatürk'ün gerçek yüzü buysa neden bu sözleri söylemiş?
bizim dinimiz en makul ve tabiî bir dindir ve ancak bundan dolayıdır ki son din olmuştur bir dinin tabiî olabilmesi için akla, fenne, ilme ve mantığa uyması lazımdır Bizim dinimiz bunlara tamamen uygundur.
insanlara feyz ruhu vermiş olan dinimiz son dindir eksiksiz dindir çünkü dinimiz akla mantığa, hakikate tamamen uyuyor ve uygun düşüyor.
bizim dinimiz, milletimize değersiz, miskin ve aşağı olmayı tavsiye etmez aksine allah da peygamber de insanların ve milletlerin değer ve şerefini korumalarını emrediyor.
türk milleti daha dindar olmalıdır, yani bütün sadeliği ile dindar olmalıdır demek istiyorum dinime, bizzat hakikate nasıl inanıyorsam, bunada öyle inanıyorum.
Gazi, bu halkın serbestçe iman edebilmesini sağlamıştır. Tek isteği ise yobazlıktan ve cahillikten uzak, çalışkan ve ahlaklı bir toplum olmamızdır. Ben onun imanlı bir insan olarak öldüğünü umut ediyorum. Namazımı kılabiliyorsam, o ve silah arkadaşları sayesinde. Bu arada gökten inen bir kitap falan da yoktur.
biz devlet işleri yaparken şeriatla, hurafeyle yapmıyoruz. allah böyle istedi, deyip işin içinden sıyrılmıyor; şeyhülislamların fetvalarına gereksinmiyoruz. akılla, bilimle, yaşamın gelişimleriyle yönetsel işlerimizi yürütüyoruz.
halife olabilecek, padişah olabilecek yaptığı her şeyi din diyerek meşrulaştırabilecek bir lider daha zor olanı seçtiyse bunun eleştirilmesi değil övülmesi gerekir.
gökten indiği sanılan kitaplarla idare edenlere örnek:
--spoiler--
Kuran'da tüm detaylarıyla bir sistem, rejim önerilmediğine göre; Bir siyasi sisteme, yönetim şekline islami yönetim, islam devleti veya islam cumhuriyeti adını vermek yanlıştır, aldatmacadır. Bu ülkelerdeki yöneticilerin, devlet başkanlarının kendi çıkarlarına dönük düşünce ve tercihlerini, adetlerini, örflerini dinle eşitleme, islam'ın emirleriymiş gibi gösterme çabasıdır. iktidar güçlerine din gücünü, dokunulmazlığını katma çabasıdır. Yönetim tarzlarına, uygulamalarına karşı çıkanları, muhaliflerini dine karşı çıkmakla suçlayabilme gayretidir. Dini, saltanat imtiyazı haline getirme, siyasetin emrine sokma gayretleridir.
--spoiler--
yukarıda oturan bizleri izleyentanrı birde yukarıdan kitap göndermiştir. islamı bu sanan düşüncelere yazıklar olsundur. hiç düşünmüyorlar mı hz. muhammed neyi okudu. hz. muhammed kendinde açığa çıkan kuvveleri okudu. vahiy ona deri parçalarına yazılmış kur'an ayetleri de getirmedi. o okudu bunları.
--spoiler--
Padişah şehzadenin haline baktıkça kahroluyordu. Gün gelip tacını tahtını bırakacağı oğlu böyle mi olacakti? Ne ok atmayı bilirdi, ne kılıç kullanmayı. Ne devlet işlerine merakı vardı, ne askerliğe. Ne iki çift laf edebilirdi, ne söyleneni anlardı. Kendi halinde aylak aylak dolaşan, çoluk çocukla oynamaktan başka bir şey bilmeyen , zayıf, çelimsiz, beceriksiz bir tipti sehzade.
Ama bu böyle devam edemezdi. Ne yapıp edip, bu çocuğu adam etmenin bir yolunu bulmalıydı.
Memleketin en büyük alimlerinden birini çağırdılar.
Padisah:
-Bakasın hoca, dedi, sana bir talebe... Eti senin, kemiği benim! Sehzadeliğini bir kenara
koyacaksın. Ne yaparsın, nasıl yaparsın bilmem, tam bir padişah gibi yetiştireceksin bu cocuğu. Sana üç yıl müsade. Oldu ne ala, olmadı kelleni alırım!
Şimdi kara kara düşünme sırası alime gelmişti. Mümkün değildi bu iş. Üç senede bir fare aslan olurdu, hatta bir kurbağa kartal olurdu belki, ama bu çocuk adam olmazdı! Allah'a sığındı, gününü gecesini şehzadeyi adam etmeye adadı. Ne yaptıysa olmuyordu, üç yıl neredeyse bitecekti ama karış mesafe alamamışlardı. Bir can değil mi hepsi, verip kurtulayım, dedi sonunda, bu çileyi çekmektense...
Günler ayları kovaladı, aylar yılları ve göz açıp kapatıncaya kadar üç yıl doldu. Tam Şehzade'yi Padişah'a teslim etme günü geldiğinde sarayın önüne yüksekçe bir yer yapıldı. Eğitimini tamamlayan Şehzade , oradan halka hitap edecekti. Aşağıda büyük bir kalabalık, merak içinde sehzadelerini görmek için bekliyordu. Yukarıda ise Padişah, vezirler, saray erkanı ve zavallı alim konuşmayı dinleyeceklerdi.
Nihayet Şehzade, hazırlanan yüksekçe yerin ortasına kadar geldi. Aşağıdaki kalabalığa baktı, zaten heyecanlıydı, bir kat daha arttı heyecanı. Babası vardı sonra , vezirler, alimler.. Ne yapacağını, ne söyleyeceğini hepten unuttu. Eliyle bir şeyler anlatmak ister gibi garip işaretler yaptı, yutkundu ve sonunda:
-Bir ok attım kebap oldu, deyiverdi.
-Birden ortalığı bir sessizlik kapladı. Halk bunun ne demek olduğunu anlamaya çalışıyordu. Saray erkanı şaşkındı, padişah alime bakıyordu. Kellenin gideceğini fark eden alim orta yere geldi ve dediki:
-Şehzade öyle uzun laf etmeyi sevmez, ne anlatacaksa özlü bir şekilde anlatır. Dediği şu ki, en son ava gittiğimizde kimsenin vuramadığı bir ceylanı ilk atışta yere serdi sehzadem.Sonra da kebap edip afiyetle yedik.
Bu açıklama üzerine Padişah çok memnun oldu, halk alkışlamaya başladı, saray erkanı mutluydu. Olan biten karşısında biraz kendine güveni gelen şehzade, bu kez daha yüksek bir sesle kalabalığa dönüp bağırdı:
-Bir ok attım göl oldu...
Halk alkışlamaya başladıysa da, Padişah'ın ciddiyetini görünce vaveylayı kestiler. Herkes alime döndü. Bakalım şehzade bu sözü ile ne anlatmak istiyordu? Herkesin kendisinden bir yorum beklediğini gören alim yine öne çıktı. Can tatlıydı, bir açıklama yapmak lazımdı. Dedi ki:
-Şehzadenin anlattığı şu ki, şehrimize su getiren ırmağın önünü bir kaya kapatmıştı. Şehzade yayını gerdi, bir atışta kayayı iki parça etti. Böylece bizler susuzluktan kurtulduk..
Bir alkış tufanı koptu. Alim alnındaki terleri sildi. Bu defada kelleyi kurtarmıştı. Padişah'a bakıp tebessüm etmeye çalıştı. Sonra herkes gibi Şehzade'nin ne söyleyeceğini beklemeye koyuldu. Şehzade durumdan memnundu. iyice coştu, ellerini havaya kaldırdı ve son sözünü söyledi:
-Bir ok attım aşure oldu.
Sessizlik.... Sinek uçsa kanadı duyulacak. Bütün bakışlar yine alimin üzerinde.. Ama o bir açıklama yapmak üzere Padişah'ın önüne yürüdü. Önüne varıp diz çöktü. Eliyle kafasını işaret ederek:
-Hünkarım, dedi, işte başım, ferman sizindir.
Yalnız su serseriye bir sorun,
attığı ok nasıl aşure olmuş, bir de ben bileyim!...
--spoiler--
şimdi bu güzel hikayede karakterleri yerine koymak okuyucuya kalıyor ama yardımcı olalım. kemal paşa buyurmuş ki ok atmış keşkül olmuş. sonrada işte, azılı kemalistlerin savunmalarını okuyun okuyun gülün, ben ne diyeyim ki size. yok onu demek istememişte, yok montajmışda, neler neler.
mustafa kemal atatürk'ün söylediği sözlerden biri gelir, mağdur şakirtlerin aklına. mağdurdur tabii şakirt. orospu çocuğu, vatan haini, ingiliz köpeği, amerikan mandası diye kıvranan dedelerinin kellelerini tek,tek almıştır kemal paşa. mantıklı düşününce, dedesi böyle olan bir insan doğal olarak, saldırır her yere. yazık...
insanlara yapılan diretmenin ve yalanların ürünüdür. öldükten sonra olmayan bir cezalandırma ve mükafatlandırma işleminin olduğunu dünya üzerinde yaşamış tüm insanlara yutturmaya kalkarlar. hiçbirinin diğerinden üstünlüğü yoktur. bazı efsaneler o kadar çok tekrar etmiştir ki gerçek olduğuna inanılır, sorgulayan idam edilir. yalancı bir kutsallık dayatmasıdır.
aslında kutsal olan yaşanılan hayat ve yaşanılan dünyadır. insan önce hayatını, sonra sahip olduklarını kutsal saysa, öldükten sonra sadece toprağa gübre olacağını bilse bu tür fanatikliklerden uzak duracaktır.
