60 kusur yasinda bir alman anatomist. bir nazi subayi babanin oglu. siradisi, alisilagelmise inat, karsi bir havasi var, belki de yaptiklari yuzunden boyle bir resim ciziyor disardan bakana. nevi sahsina munhasir. basindaki fotr sapkasi vucudunun bir uzvu kadar ona ait hale gelmis. enteresan bir tip. kendi kesfettigi bir yontemle oluk olmus insanlari, ya da canlilari (at falan da vardi cunku) plastikle bir takim islemlerden gecirip, boyle mumyalar muzesindeki plastik heykeller gibi yapiyor. body worlds adli sergisi dunyanin cesitli yerlerini geziyor. rastlayanlarin kacirmamasi gereken olaganustu, gercekdisi, gercekustu, gerceklikotesi bir sey.
televizyonda canli yaptigi otopsileri birkac yil evvel ingiltere'de epeyce yanki uyandirmisti. bugunlere yeniden baslamis galiba? dun gece oluk bir kadini kesip, biciyordu bir salonun ortasinda. etrafta da tiyatrodaki gibi seyirciler vardi. tam ortada bir masa uzerine yatirilmis bir kadin bedeni, bir doktor vucudumuz hakkinda nerede ne kemigi, kasi var, nasil kirilirlar, nasil hastalanirlar onlari anlatiyor. biri erkek, biri kadin iki model nu vaziyette ayakta. o modeller uzerinde bilmem ne kemigi iste bakin burda diye gosteriyorlar. seyredenler merakla karisik, bir tiksinme ve/ya da korku, dehset icinde. gunther amcam yuzunde bir robot kadar manasiz bir ifade ile hem konusup, anlatiyor hem de kesiyor kadini. boynun hemen altinda omuzdan omuza keserken buna y bicimi kesme deriz biz diyordu. biraz baktim, tam uyku oncesi daha fazla bakamadim. o kadar cok seyretmisim ki gunther amcami baskalarini meydanda keserken no more dedim, gittim yattim.
hala aklimda yuzu gunther von hagens'in, oylesine silinmez izler birakiyor gorende, benden soylemesi!
(bkz: http://en.wikipedia.org/wiki/Gunther_von_Hagens)
sergi açmış bugünlerde. ölü insan bedenlerini bi çeşit plastikle kaplamış. adamın burnu ve kulaklarını görebiliyorsunuz ama aynı zamanda çene kemiğini de.. genellikle çin de idam edilmiş mahkumları kullanıyormuş. bir de ilginç bir bilgi olarak 2001 yılında çin de 250 kişinin çalıştığı kendi özel ceset fabrikasını kurmuş. bana bu adamda nekrofili varmış gibi geliyor...
Ölü insanların bedenlerini sanat eseri olarak gören ve doktor ölüm olarak tanınan sanatçı mı yoksa manyak mı olduğuna karar verilemeyen kişi. Won Hagens,sergilenen cesetleri "plastination" olarak adlandırılan özel bir işlemden geçiriyor, deri yüzülüyor, üzeri plastik benzeri bir maddeyle kaplanıyor. Hazırlanan bedenler, farklı pozisyonlara sokularak sergi salonunda yerlerini alıyor. Bir ceset bir köşede futbol oynarken, diğer köşede koşuyor pozisyonunda bir başka ceset bulunuyor. Cesetlerin katman katman kasları, vücut yağları, iç organları, beyinleri, kısacası her şeyi görülebiliyor. won Hagens son sergisinde kadavraları seks yaparken sergilediği için büyük tepki gördü. Won Hagens ise ölüm ve seksin hayatımızda var olan iki tabu olduğunu ve kendisinin sadece bu iki tabuyu biraraya getirdiğini belirtiyor. Genellikle kimsesizlerin kadavralarını kullanan won Hagens, son sergisinde ise 58 yaşında Münihli bir kadının ölümünden sonra cesedini kullanma izni vermesinden dolayı onu kullandığını belirtiyor. Sevişme pozisyonuna sokulan kadının hikayesi ise oldukça dramatik. Genç yaşlarında çok büyük bir aşkla sevdiği adamı kaybeden kadın ölmeden önce ona bir başkasıyla mutlu olacağına dair söz verir ama aşığının ölümünden sonra verdiği sözü tutamaz. En azından cesedinin böyle bir mutluluğu yaşamasını talep ettiğini söyler. Bu açıdan bakınca da dokunaklı oluyor ama yine de sağlıklı insanların rahatça gezebileceği bir yer olmasa gerek.
