son haliyle çıktıkları kore konserini anlatmak gerekirse;
axl hala şişman, sesi zar zor duyuluyor... ha bir de uysallaşmış. seyirci döven axl yok artık.
bateride tombul bir arkadaş var, atletli. gn'r ruhuna tamamen ters bir havada takılıyor oralarda.
solo gitar'da dj ashba diye dövmeli bir capon arkadaş var. hali tavırları çok nazik, kibar. orayı haketmiyor ama kötü de çalmıyor. ammavelakin slaş'in umarsızlığı yok bu adamda, bildiğin seyiriyle etkileşime girmeye çalışıyor. ayıp lan, yok yazık daha doğrusu. neyse.
ritm gitar'da yanılmıyorsam hala bumblefoot duruyor. yapması gerekeni yapıyor, şikayetçi değiliz.
basçı kim merak bile etmiyorum, ama duff'ı arattığı gayet net. eksik çalıyor sanki. yani bası duyamıyorsun. ha diyeceksin konserdir odur budur. değil kardeşim, duff'ı ben slaş'in solosunun arkasında bile duyardım, dinlerdi. gitmiş o.
dj ashba dedikleri capon gitse; slash'i geçtik zaten buckethead dönse, olmadı finck de kıllıydı mıllıydı ama ruhuna uyuyordu bu grubun.
gitara dj ashba'yı almışlar fink yerine şahsi kanaatim o da gider elbet bir gün. youtube'da baktım biraz kötü adam değil ha. ama guns n' roses de capon görmek garip biraz sanki.
toplumumuzun algılaması zaten beklenmeyen grup. demet akalın türevlerinden akon, snopp dog kişilerinden sıra gelmemiştir. zaten bu tarz grupları bilen sadece belli bi seviyenin üstünde kesim vardır. yok bu kesim çok üst seviye demiyorum ama çoğu işi bilmez yine de. öyle de kalsın.
kop kop mekanlarda sweet child o mine isimli şarkıları çalındığında çok az kimsenin eşlik ettiği, tikkycanlar ve bilimum yurdum insanı tarafından değeri anlaşılmamış grup.
15 yıldır çıktı, çıkacak diye milleti kabız ettiği albümü çıkarmış grup, piyasalara geri dönmüş. albüme bakıyorum, siz 15 yıl ne bok yediniz sorusunu soruyorum kendi kendime. her ne olursa olsun, 15 yıl düz duvara tırmanan millet hayvan gibi abandı albüme haliyle. satış listelerinde 1 numaraya vurdu albüm. resmen arabesk olmuş. derbeder bir ergen gencin aşk isyanları gibi.
türkiye amerika'nın 15 yıl gerisinden geldiği için bu dandik duygu sömürüleri türkiye'de moda olabilir de, elin gavuruna nasıl yedirdiniz, vallaha hayret.
slash'in yarattığı etkiyi yaratacak bir gitarist bulması imkansız derken axl'in gidip buckethead gibi aşmış bir gitar virtüözünü dahil ettiği gruptur. albüm kayıtlarının tamamına yakınında bulunmuştur buckethead, zaten bazı parçalarda etkisi iyiden iyiye belli oluyor, sololar baş döndürücü düzeyde. ancak o da ayrıldığı için pek bir tadı tuzu kalmayacak grubun...
guns n roses değil artık sadece roses olan gruptur.axl rose denen heriften nefret etme sebebidir.
son albümleri kesinlikle ve kesinlikle eski albümleriyle kıyaslanamaz.ne bir guns tadı kalmıştır, ne bir havası.
ayrıca bana göre dünyanın tartışmasız en iyi grubudur.bana guns n roses kadar zevk veren grup yoktur.ama orjinal kadrosuyla tabi ki.(1985-1996)
şu an yeni haliyle gelseler (axl ve saz arkadaşları) bedava konser verseler gitmem o derece diyorum.guns n roses efsanesi benim ve bir çok guns fanının gözünde slash ayrıldığından itibaren ölmüştür.
ayrıca bu grubun orjinal kadrosuyla dinlemeyenin, içinde hissetmeyenin hayatında eksiklik vardır.
sweet child o' mine en sevdiğim şarkılarıdır. ain't it fun en sevdiğim coverlarıdır. sweetchild o' mine gerçekten çok başarılı bir parçadır ve inanılması güç ama slash'in işe yaramaz dediği bir gitar partisyonundan çıkarılmıştır.
yaptıkları şey sanılanın aksine glam rock değil hard rocktır. aksini iddia edenle tartışmaya hazırım. pop rock öğeleri de taşır yaptığı müzik. çok geniş kitlelere ulaşmıştır bu sayede. axl'ın egosuna yenik düşmesi sonucu grubun bence şah damarı olan slashla yollar ayrılmıştır. sonrasında axl grubun isim hakkını filan almıştır bir tek kendi kalmıştır en sonunda.
