Aslında gayet sevimli tasarlanmış bir yüzüklerin efendisi efsanesi.
ayrıca o kadar dayak yeyip sürekli birilerinin istediğini yapmak zorunda kalsam ben de şizofren olurdum. içine cin girmiş o ayrı tebi.
the hobbit filminde ilk çıktığı sahnede bana heyecandan küçük bi çığlık attırmış sevdiceğim, gariban, kader kurbanı. kimse de demiyor altı üstü bi hobbit, nasıl koskoca sauron'un en güçlü büyüsünden etkilenmesin?
her insanın içinde var olan yaratıktır.ne kadar masum ve iyi olursak olalım hepimiz gollum kadar açgözlü ve hırslı olmuyor muyuz?
pencereden dışarı baktığınızda herkesin bir telaşı vardır.herkes birşey için çalışır.kimi iyi para kazanmak ister.kimi çocuğunu büyütmek için çalışmalıdır.kimisi iyi bir araba almak için çabalar.buraya kadarı bunu kanunlara uygun şekilde yapanlar,bu kişiler bunları yaparken yıpranırlar tıpkı gollumun 500 sene yüzük hükmünde yıprandığı gibi...
bazılarına ise çalışmak zor gelir.çalışmadan kazanmak için at yarışının kölesi olur,iddaaya para basar kısacası kumar oynar diyelim.bazılarıda hırsızlık yapar.bu da çirkinleşmiş gollumdur.gollumun masumiyeti ise senelerce aradığı yüzüğe sahip olduğu 5-10 saniyelik andır.çocuk gibi sevinir tıpkı bizler gibi.
andy serkis' the hobbit filmi için verdiği bir röportajda kendisinden bahsetmiştir.
Bu film aslında Yüzüklerin Efendisi serisinin bir ön filmi niteliğinde olduğundan Gollum hatırladığımızdan oldukça farklı görünüyor. Sadece 60 yıl daha genç olacağını söyleyebilirim diyor Serkis' ve çok daha yakışıklı.
Yüzüklerin efendisi kitaplarında en çok değinilen karakterlerdendir. insan ruhunun tutsak olmasını bir nevi acizane tiryakiliği simgeleyen gollum karşımıza genellikle çıkan tüketici birşeyi tüketme girişiminde bulunan insanların ruh dünyasını hem imgesel hem de duygulanış (affectio) açısından başarılı bir şekilde ele alır. Aslında tüketicilik insanın temel niteliğidir, gollum ise bunun uç noktalarını gösterir bize. Gollum masumdur bütün insanlar gibi yaşayabilmek için yönelmişdir sadece. Değerli olanı elde edip, değerlendirilmek istemiştir. Frodo ya itaat ettiği anlar ise bilhassa göz doldurur, öylesine kendiyle başedebilme güçsüzlüğüne düşmüş birine yapılması gereken en kötü şey yapılır ve özünde yalnız olduğu gösterilerek tekrar yoldan çıkmasına neden olunur. içinde bulunduğumuz dünyada hepimiz gollumuz, hepimiz gollumlaşıyoruz dememek elde değildir. Gollum obsesifmi yoksa sadıkmı çeşitli bakış açılarıyla yorumlanabilir ve her iki durumada hak verilebilir. Kralın dönüşü nün sonlarında aragorn un önünde eğildiği bence sadece dört hobbit değil beş hobbitdir. Gollum olmasaydı çünki yüzük asla yok edilemezdi. Gollum un mücadeleside gayet kutsal ve onurludur.
uzun yaşam ve ağır yalnızlığa maruz kalmış, hüzün karakteridir aslında. insanlara * güvenmek isteyip de tekmelenirken izlediğinizde üzülmediniz mi allasen..?
ve frodo yüzükü hüküm dağı'nın ateşine atamazken orta dünya'nın imdadına gollum'un açgözlülüğü yetişir ve hikaye mutlu sonla biter bazıları için. ama hangimiz gollum'un yüzüğü frodo'nun parmağını ısırıp koparırken düşüşünde gözyaşlarına boğulmadı ki? yüzüğü bağrına basarken ki o 100 yıllık hasreti saliseler içinde gidermesi mümkün değildi, ateşin ortasına düşerken ve düştüğünde gollum hikayedeki en önemli karakter olduğunu hatırlattı seyirciye ve okuyucuya.
