cesaret ister, yürek ister,vs vs.
yazmiyim yazmiyim diyorum da,yine duramıyorum. işin özü, kal demiyorsa işine öyle geliyordur.
sürüyle bahanesi vardır, "gitmek mi zor kalmak mı" edebiyatı yapar bir de.
gidince arkasından hüngür hüngür ağlar. yav mesaj at, kötüyüm, niye gittin falan de dersin, "yapamam yapamam yapamam!" diye türk sineması repliği verir bir de utanmadan.
git bile diyemez hatta, o kadar yüreksizdir.
eğer başkasına gittiğini biliyorsan kal dememekle en iyisini yaparsın.
aşk bu ama sonuna kadar sabırla ve bir ümitle bekler. savaşmayı göze alır ama giden göt olduğu için şeyinde bile değildir. birde giderken böyle üzgün ve değer veren tavırlar sergilemiyorlar mı ölürüm ben onlara. içime battı şimdi siktir git lan dememek. burdan deyimde azcık da olsa tatmin olayım. siktir git lan.
kalana git demek kadar zordur. biriyle birlikte olduğunuz halde, bir başkasıyla birlikteyseniz, o giden siz olmalısınız. ki o zaman gidene kal denilebilsin.
zor ve karmaşıktır. git desen çekip götürmesini istersin kal desen yanında oturmasın istersin. uzaktan sevmek eziyet etmek ayrı bir zevk veriyor sanki. lakin o da bitiriyor insanı tüketiyor mahvediyor. uzaktan arıyor açmıyorsun aramayınca acaba unuttu mu lan diyorsun. kalana git demek gibi gidene kal diyebilmek. yakıyor acıtıyor ama alışıyorsun alışmaya çalışıyorsun alışmak zorundasın...
egosunu ve de gururunu çiğneyip insanca hislerinin peşinde debelenen kişinin kal diyebilecek kadar büyük cesaret gösterisidir. başlığa baktığında kafasının içinde "lavinya" çalmayan yoktur herhalde...
zordur elbet. ama giden sizseniz; size söylenen "gitme"den ibaretse ve "kal" da denmiyorsa, kendi yolunuza gitmenizde fayda vardır.
her defasında kal deyip , tekrar gitmesine sebep olacak şeyler yapınca ve yine kal diyince 'kal'ın kelime anlamını değiştirip kal gelmek deyimine dönüşmesine yol açan , gerçekten seven insanın belki istemeyerek , belki masumanece yaptığı şeyler yüzünden gitmek isteyen sevgilisinden kopamayışıdır.
denmelidir eğer yürekten geçen oysa. yarına garanti vermiyo ki hayat. sonra pişmanlık denen illet hisle başbaşa kalır kendi kendini yer insan. ki pişmanlıkla başbaşa kalmış bi bünye her zaman bu cümleden sonra alınmış ''kalamam'' cevabından daha , çok daha kötüdür.
