bir anda kitlenmenize sebebiyet verir. o an sanki hayat durmuştur. çevreyle diyaloğunuz kesilir. size söylenen sözcükleri dahi duymazsınız adeta.beyniniz sadece geçmişe odaklanmıştır. yaşadığınız acıları ve hüzünleri film şeridi gibi çakıverir karşınıza. şaşırırsınız..
insanın içindeki buruk bir tarafı varsa şayet işte tam oraya dokunur bu durum. kendini kötü ya da iyi hissetmesi için bir sebep oluşturur. ama genelde umulmadık zamanlarda ortaya çıkar. ve insan mutlaka o şarkıya geçmişte verdiğinden daha fazla anlam yükler. hayata dair bir ipucu olduğunu sanır. ve belki de bir totem yapar. bilinmez. ama bilinmesi gereken tek şey ruhuna herhangi bir şey dokunduğunda sağlam durabilmektir.
geçmişi anımsatır acısıyla tatlısıyla. o acılara bile özlem duyurur. özlemek. o eski acıları bile özlemek. şimdiki yaşanan her şeyden uzaklaştıran o özlemi hissetmek. geçmiş hep "başkaydı" demeye mahkum.
sonra yani diye bir şarkı mırıldanılır;
"eski filmlerde kaldı böyle sözler deniyor, ama şimdi filmler bile eskimiyor..."
ne zaman göksel'den günün birinde şarkısını dinlesem maziye gidip oralara dalıp ardından ızdıraplara boğulup tekrar gerçek hayata döndüğüm anlardır.acı çekmek garantidir.
