işsizlik millet alaycı gözlerle bakıp hala iş bulamadın mı diye sorunca ne diyeceğini bilememek çünkü adama anlatsan anlamayacak çünkü o a.ına kodumun adamı babasının parasıyla iş kurup paranın a.ına koyuyor iş güç bulmayı kolay zannediyor a.ına kodumun sürüngeni.. neyse bugünkü küfür kotamızı da doldurduk saygılar...
emek harcamadan bi şeyler elde edebileceğine inanması ve kendisine bi şeyler katmak için zerre çaba harcamamasıdır. hiçbir şey olmasına rağmen çok ama çok şey olduğunu düşünmesidir. hayalinin memur olmak, evlenmek, iki-üç çocuk yapıp ölmek olmasıdır.
öyle bir gençlik var ki şu an halihazırda, mecbursun, yapacaksın! denmedikçe hiçbir şey yapmayan, yetersizliğinin farkında olmayan bunun üzerine bıkmadan usanmadan eleştiri yapan, kendini kaf dağında gören, bencil, anası babası önüne bir yol açmazsa kesinlikle iki adım atamayacak, hiçbir şeye merakı hevesi kalmamış.. düşünmeye üşenen, kendi konumunu oturup özeleştiri yaparak değil de diğerleri ile kıyaslayarak anca belirleyebilen.. çevirin yoldan on kişiyi beşi terk edilmiştir odur en büyük derdi, üçü de platoniktir "o bana bakmaz ki der." budur derdi.
kim öğretti bize bunu? bin bir güzellikle dolu hayatın bu kadarcık şeyden ibaret olduğunu kim anlattı?
etrafınıza bir bakın; ingilizce bir metni bilmem kaç sene fiks ingilizce dersi almasına rağmen okuyabilen kaç kişi var? felsefe ile, tarih ile, bilim ile okuduğu bölüm ya da ygs-lys sınavı dışında ilgilenen kaç kişi var? hadi geçtim bunları kitap okuma alışkanlığı oturmuş kaç kişi var? işini severek yapan kaç kişi var? ben neden arkadaşlarımın çoğu ile ders dışında hiçbir şey konuşamıyorum? neden her muhabbetin sonu sınavlara dönüyor? okul da zorunlu olmasaydı meslek için kaçımız orada olurduk?
bu gençliğin bir parçası olarak kendimden utanıyorum. ciddi manada yetersiz hissediyorum kendimi. 21 yaşındayım, hayatımın belki de en enerji dolu çağında birileri bana ilgilendiğim alan sorduğunda dizi, film izliyorum demekten ayrı, hiçbir şey söylemeden susmaktan ayrı utanıyorum. suç bizde mi peki? biz anamızın karnından felsefeden nefret ederek mi doğduk mesela? kendi adıma konuşayım benim uzaklaşma sebebim "sınavda soracağım." diyerek platonun diyaloglarını zorla okutmaya çalışan lise felsefe hocamdır.
bizi yetiştirenlerin içinden bazı şeyleri sevdirebilmiş, yanımızda olmuş, hala bir depresif atakta saçma salak bir sosyal medya sitesinin canlı yayınında intihar etmememizi sağlamış, az biraz güç katmış sayılı güzel insanı tenzih ederim.. bir neslin ağzına sıçtınız, mundar ettiniz. allahın belası egonuzda boğulurken bizi de aşağılara çektiniz "sınavda sorucam, okuyacaksın!" dedikçe, gel beraber konuşalım bunu demek yerine. o oturduğunuz masada "ayyhh başım kaldırmıyo artık!" diye bağırışlarınız kaldı sizden geri. gerisi boşluk.. biziz o boşluklar.
gandhi "görmek istediğiniz değişimin kendisi siz olun." diyor. zor olacak ama değişmek lazım..
"Eğitimime okul yüzünden uzunca bir süre ara vermek zorunda kaldım" diyor George Bernard Shaw da..
tırnaklarla kazıya kazıya gelişmek lazım. her şeye rağmen..
yeteri kadar iğrenç olmaları büyük bir sorundur. bunlarda cehalet diz boyu. umarım feci bir trafik kazası geçirip felç olurlar. neden diye soracak olursan;
bu cahil asalaklardaki ego kimsede yoktur. bunu o boktan hayatlarının her alanına yaymış vaziyetteler. hiçbir konuda bilgi sahibi olmamalarına rağmen çok anlamlı şeyler söyleyeceklerine inanarak söze girerler. ebu cehil'den sonra tüm zamanların en cahil kitlesini bu aptallar oluşturuyor. her şeye beyin damarları gibi dar olan bakış açılarıyla yöneldikleri için kendilerinden öte bir dünyanın varlığından habersiz yaşarlar. o kadar gerzekler ki kendi düşüncelerinden başka bir düşünme biçimi olabileceğine ihtimal vermezler. ama haklılar. neden? çünkü sayıları dünyayı kuşatacak hale geldiği için büyük ihtimalle dünyada başka bir düşünme biçimi gerçekten olmayacaktır. sadece dünden değil, bugünden de kopuklar. kendileri gibi olan embesillerden başka kimseyle iletişim kuramazlar. hayatları saçmalık ayinleriyle geçiyor. onların o boş kafasını sikeyim. neden? çünkü aynı anda aynı filmi izler, aynı müziği dinler, aynı kitabı okur, aynı tişörtü giyer, aynı kahveyi içerler. fikirleri farklı olsa da aynı kofluk ülkesinin vatandaşlığını paylaşırlar. sağcısı da ahmak solcusu da. neyin önemli, neyin önemsiz olduğu konusunda sarsılmaz kanaatleri vardır. tabi bütün bunlar olunca hayatta ne kadar önemsiz şey varsa tiryakisi olurlar. ellerinde taşıdıkları, her dönem değişen o modern oyuncukları onlar için oksijenden daha hayati bir öneme sahiptir. o boku ellerinden alırsanız yaşamaya devam edemezler, ölürler. bu sebepten ötürü birçok genç siber ortamlarda devlet kurup imparatorluk yıkıyor. bu ucubeler beyinlerini harekete geçirebilecek her şeyi sıkıcı bulurlar. sakız gibi çiğneyip şekeri bitince atabilecekleri şeyleri bulurlar ve onları severler. her şeyin klişesine talip olurlar. sevgilerini, nefretlerini, coşkularını, öfkelerini her zaman hazır alıp kullanırlar. hayatlarını başkalarının tarif ettiği yolda yürüyerek geçirmekten hiçbir zaman rahatsız olmazlar. bu derece aptallar. o yüzden bu gençlerin beyinlerini sikeyim.
küfür etmemem konusunda beni içerden uyarıyorlar. pekala.
nerde kalmıştık? evet, her şeyi yargılamayı çok severler lakin kendilerine yönelik en ufak eleştirilere dahi katlanamazlar. sosyolog adama sosyoloji, edebiyatçıya edebiyat, hırdavatçıya hırdavat dersi verecek kadar zekilik taslayabiliyorlar. her şeyi bu kadar zahmetsizce ve bu kadar kolay biliyor olmanın pek de mantıklı olmadığının farkına varamıyorlar ama. durum böyle olunca bir şey öğrenmeleri imkansız hale geliyor. çünkü zaten her şeyi bildiklerine inanmaktadırlar. bu hayvanların sayıları azımsanmayacak derecede çoktur. fena halde tüketici olduklarından talepleri büyük ölçüde talebi rotasından saptırmaya yeter. dolayısıyla kitleye dönük her şeyi kendi saçma sapan beğenileriyle yönlendirirler. televizyonlar, gazeteler, yayıncılar, yeme içmeden giyim kuşama kadar bütün önemli sektörler onların o boktan trendlerini ciddiye alır. çünkü sorgulaması olmayan kolay müşterilerdir. bu cahil piçlerden birini kafaya aldınız mı, hepsi peşinden gelir. üstelik mevsimlik değişimlere de daima hazırdırlar.
rahatlık evet yeni nesil herşeye sahip ve insan hep sahip olamadıklarını ister. doyumsuz yeni nesil.
benim annem evde tv olduğu halde bana izletmezdi. yanlışa ceza doğruya ödül sistemi vardı bizim evde.
kendi zamanında tv yokmuş. şimdi tvyi bırak herkesin elinde cep telefonu laptop ne bekliyordunuz ki.
daha bu iyi nesil bir daha ki nesin hepsi internet bilgisayar ps oyun akıllı telefon bağımlısı olacak.
şimdi ki çocuklara bakıldığında anlaşılabilir sokakta ip atlayıp top oynuyan çocukları ne kadar görebiliyorsunuz artık.
şuna benziyor. iphone alan nesil popüler kültür 5xlere binen yetişkinler. ne kadar pahalısı o kadar iyisi bunların çocuklarıda oyun bilgisayar bağımlısı sosyallik yok . yaratıcılık yok . çalışmak yok robotlaşıp gerçek mutluluğun anlamını yitirmiş insanlar.
keşif ve yenilik gereksiz onlar için. sonra afrikada ki suriye de ki kendi ülkesin de ki soğuktan ölen çocuklara yetimlere evsizlere üzülürler. kapitalizmin kurbanı olmuşsunuz ve çocuklarınızı da öyle yetiştiriyorsunuz.
bırakın arkadaşları dalga geçerlerse geçsinler. almayın telefon melefon. vermeyin ps5i bilgisyarı.
ödevini bitirir derslerini yaparlarsa verin ödülünü kullansın bir saat geri bıraksın .
ağlasada zırlasada boyun eğmeğin çocuğunuza sonra yeni nesil şöylede böylede diye zırlamayın leylekler yetiştirmiyor onları siz yetiştiriyorsunuz. ve benim gördüğüm şimdiki çocuklar arkadaşlığı bile bilmiyor dışarı çıkıp top oynamaktansa ellerinde oyun oynayacak birşey olsun yeter. komşularımıza bile kızıyorum bu konuda. artık aileler otoriter olmadığı için böyle bu.
kendilerinin gençliğinde bu kadar fırsat olmadığı için ve kendi çocuklarına çoğu fırsatı verebileceklerinden bokunu çıkartıyorlar.
keşke bizim nesilinde fırsatı olmasaydı.
Erkeklerin hormonlarina sahip cikamayan iradesiz kesiminin bu kizlara meylederek zinaya yaklasmasi.
Allah topunu kahhar ismiyle kahr-u perisan eylesin.
Her iki kesimide dunya ve ahirette rezil rusvay olanlardan eylesin.
Amin.
14. Ibrahim suresi
42, (Resûlüm!) Sakın, Allah´ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Ancak, Allah onları (cezalandırmayı), korkudan gözlerin dışarı fırlayacağı bir güne erteliyor.
