bence de abarttım. şu an 24 yaşında, 8 yaşında bir ruh hali ve 36 yaşında bi karakterle yaşıyorum. 36'ya kadar kişisel gelişim ajandam boş, o zamani belki bi enstruman calmayi falan ogrenerek degerlendiririm.
bazen hayranlıkla takdir ettiğim bazen de çok şey kaçırıyorlar dediğim durumdur. takdir etsem de geçmişe dönsem belki yine tercih etmeyebilirim. hala çocuksu yanım olgunlaşmaya direniyor.
