Yanlış bir kanı zira türkiyede dindarlar mutlu değil 90 yıl sonra elde ettikleri iktidar bunları acayip bozdu, artık hoşlarına giden tek şey kendilerinden olmayanlara kendileri gibi düşünmeyenlere zulm etmek şuan bu bile onları mutlu etmiyor.
Bana göre doğru tespit yani adamın başına birşey geliyor kaderde varmış diyebiliyor başka bir adamın başına birşey geliyor sabahlara kadar çözüm arıyor strese giriyor bulamıyor morali bozuluyor uykusuz kalıyor
Şimdi soru şu, hangisi daha fazla yaşar?
Sabah ezanında üzerindeki yorganı kaldırıp abdest almaya üşenen ama israil Amerika Rusya ile cihat konusu açılınca mangalda kül bırakmayan dindar tabiki de daha mutlu olacaktır.
Dindardan kastimiz Salman raduyev Aliya Muhammet ikbal gibi adamlarsa hiç de dindarlarin mutlu olduğunu soyleyemeyiz.
Daha eskilere gidersek çölde yaşlı eşiyle yalnız başına ölüme mahkum edilen yine de beni haram bulaşan devlet kumasina sarmayın bırakın cesedimi diyen adamlara bakarsak da islam'ın ne kadar gerçekten inananlara acı verdiğini görürüz.
Sürekli uyaran sürekli korkutan sürekli öğüt veren bir din nasıl afyon olur?
“dindar”dan kasıt “bir iman merkezi”ne bağlı olmak manasına ise evet hakikaten böyledir; hatta özünde neye inandığının bile önemi olmayabilir. çünkü camus’nün de dediği gibi “bir insanın hayata bağlanışında dünyanın tüm düşkünlüklerinden daha güçlü bir şey vardır.”
yahut da arvasî hz.nin sözüyle daha kuvvetli ifade edersek: “inan, istersen bir oduna inan; inanmaya başladığın an, inanmanın da neye olacağına ve neye inanacağını da bulacaksın.”
Doğru tespit.
Şer de hayır , hayır da şer vardır. Bazı olaylara sabretmek varken insanoğlu acelecidir , her şey bir an olsun bir an bitsin istiyoruz. Allah’a bırakacaksın her şeyi bak öyle güzel bi rahatlık geliyor ki insana.
Normal. inaniyorlar cunku. inanmak huzur ve mutluluk getirir, suphe ve bilmeyi istemek ise huzursuzluk.
Budizmden hristiyanliga, lavey'den hinduizme kadar bir suru kitap okudum. Hepsi benim icin birer fantastik hikaye kitabi niteliginde. Harry potter ne ise, kutsal denilen kitaplar da ayni sey.
Her hangi bir şeye körü körüne gidersen ve ona ulaşabiliyorsan hali hazırda, zaten mutlu olursun. ondan başkada derdin olmaz, yani ben bunu buna yoruyorum.
inanarak yapılan ibadet ruh içindeki kötülüğü fesatlığı atar tüm elektiriğini boşaltır, allah içini huzurla doldurur. gerçekten namaz kılan insan huzurlu saadetli olur. benimde namaz kıldığım dönemler oldu, yeri geldi zorunluluktan kılmadığım dönemler oldu. aradaki farkı gerçekten gördüm ki namaz kıldığım sıralar etrafımdaki gelişen olumsuz olaylara karşı daha iyimser daha kudretli daha mistik yaklaştım. namaz kılmadığım zamanlar mutsuzdum ruhumu tatmin edemiyor, çevremde gelişen her türlü olay bana batıyor, etkiliyordu. inanarak huzur içinde karşılığını bekleyerek ibadet edin.
bunu unutmayın onlar yobaz falan değil asıl yobaz olan onları anlamayan ver hiç bir zaman anlamayacak olan sizlersiniz. sahih olanların gözüne batmıyorsunuz. onlar size hoş yaklaşıyorlar. onlara nefretle yaklaşan sizlersiniz. içinde nefret kin dolu olan sizlersiniz böylelikle yobaz olan sizlerisniz.
ben mi? ikisinin ortasında bir şeyim. taraf olmaktan nefret ederim, gördüğümü söylerim.
dindar olduğunu iddia edenlerden ziyade dindar olanlar için geçerli önerme...
en azından dinin orjinaline binaen bizi kemiren hırslardan ve dünyalık sevdasından uzak olmalılar "kanaatkarlık" yani teoride,
bir de çok çok çok ince çizgi olan kader meselesi..."başımzıa gelen herşey müdahalemiz olmadan mı kaderdir yoksa seçimlerimiz mi belirler" in arası çok flu bende...bunu çözen elbette mutludur ki gerçek dindardan beklenen budur efendim...herşey yazgı dersen tevekkül devreye girer, ne gelirse başa eyvallah...
her şey seçimimdir dersen ben seçtim sonucuna da katlanırım erkekliği devreye girer buna da eyvallah...
"huzur islamda"dır doğrudur da huzurun olduğu islam nerededir?benim/bizim gördüğüm islam neden huzur vermiyor? bizde bir kusur olmalı,platon'un devleti misal ütopya değil ki, islam vaktiyle huzur vermiş inanana zira...
dünyada gerçekleştiremedikleri doğrular için ikinci bir şansları olduğu inancından kaynaklıdır.keza dünyadaki adaletsizliklere ve haksızlıklara karşı çok fazla çaba harcamamaları ve bir "ilahi adalet" kavramına olan inançları bu noktada dindar kişilerin içini rahatlatır.
yeni bir dünya, ikinci bir şans, ilahi adalet, mutlak güç vs. gibi mistik ve gerçekliği muğlak olan kavramlara inancı olmayan kişi ise, dünya üzerindeki tüm insani olumsuzluklarla var olan "tek dünya"da mücadele edip, tüm olumsuzlukları düzeltme olanağı bulamadığından nisbeten daha mutsuzdur.
bu noktada önerme doğrudur.dindar kişiler daha mutludur.
ancak evrensel doğru bu iki durumdan(iki kişilikten) hangisine daha yakındır; orası tartışma konusudur.mücadele edip başaramadıkları için üzülen mi, nisbeten çok daha az mücadele edip başarısızlıkların kamuflajı olarak ilahi adaleti öne süren mi.
düşünecek çok az şeyleri olduğundandır. hayatlarındaki hemen her şeyi yaratıcılarının bir ifadesi olduğunu düşündüklerinden sorgulayacak bir şeyleri yoktur. ayrıca bilinmeyen şeylerin görkemli olduğu farzedilir den hareketle, mutsuz hissettikleri her anda aradıkları manevi desteği yüce yaratıcılarında bulurlar. bu da onları daha mutlu yapar. **
her kötülükten vardır bir hayır diyerek teselli bulduğu için olabilir. hayır ve şerrin allahtan geldiğine inandığı için, kendinde hiç sorun aramadığı için, herşeye çok şükür diyip düzeltmeye çalışmadığı için olabilir.
ben pek inanmıyorum bu duruma mutlu olan nedense hep diğerleri oluyor.. tüm ibadetlerini yerine getiren insanlar genelde hep kötü durumlarla karşılaşıyor şartları kısıtlı oluyor ama elin amerikalısı israillisi bok gibi para içinde müthiş bir bolluk zevk içindeler... kim bilir belkide bu dünya başka bir gezegenin cehennemidir
