Küçükken bir civcivim vardı. Ona bu şarkıyı söylerdim peşimden gelirdi hep. bu şarkıyı söylediğim için geldiğini zannederdim ama içgüdüsel olarak geliyordu sanırım. Neyse hastalandı bi ara civcivim. Birkaç gün keyifsizdi hayvan böyle sürekli bir şeyler düşünüyor gibi bakıyordu, uyukluyordu falan. Ölecek diye korkmaya başlamıştım. Babamın bir arkadaşı yemeğe geldi bir akşam. Onun tavsiyesiyle suyuna aspirin koyduk. O akşam öldü aq. Ulan bu aspirinin her bi boka yaradığına inanan bi güruh var yalnız. Neyse formatın da ebesine atladık galiba böylece. Yakşamlar.
