hepimizin nefes aldığı ve yaşamaya çalıştığı şu dünya iğrenç bir yer olmuş.
ve bazılarımızı ölüm dahi kurtarmayacak. hatta ölüm daha beter olacak onlar için.
yani aşşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık.
not,kendimi ruhi çenet gibi hissettim.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1428716/+
Biraz daha var tabi entelektüel olmamıza...
Biraz daha var kitaplar ile (sizin tabiriniz ile) kadın düşürmenize...
Biraz daha var adam olmanıza.
Biraz daha var kitap dostu olmanıza.
Biraz daha var o benim ki kadar kocaman olmasada kafanızın içindeki beyninizi kullanmanıza...
Biraz daha var... Ulan ben elimin kiri sayfaya bulaşmasın diye uğraşırken...
Üzücü öncelik olarak basit şeylerden başlayabiliriz gelişmeye çok kolay ama sizler için çok zor...
Kitap okumak.
Ee selametler üzerinizde olsun.
“Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!”
Serenad, sf.88,
Sevgili Mayacığım, ya da ona benzettiğim insan tanesi.
Kitaba her baktığımda, seni her gördüğümde, geçen 8 saat aklımdasın. Keşke bununla kalsan, beyaz duvara baksam, aklıma yine sen geliyorsun, eylem görüntü önemli değilmiş onu anladım, ve sanırım bir saniye olsun aklımdan çıkmadın. Ve evet, yeniden buraya yazıyorum. Sözlük en sıkı dostum, aracım oldu. Yüzüne diyemediğim, fırsatını bulamadığım çoğu şeyi buradan yapmaya çalışıyorum. Ve, seni seviyorum. Ve yine ve, bunu bir gün yüzüne karşı takılmadan, gözlerim aşağı yukarı kaymadan, ellerim terli bacaklarım çarpraz olmuş ve 'eeğm, şey, aaa' gibi anlatımı kötü kılan hiçbir unsura takılmadan, yüzüne yüzüne söyleceğim.
Hissizleştiğini söyledi az önce birisi bana. Düşündüm hangimiz hissizleşmedik ki... kim hala eskisi gibi duygularıyla hareket ediyor ya da bişiye doya doya coşkuyla yaşıyor Sevinçlerimizde üzüntümüzde yaz yağmuru gibi. Mutluluk dediğimiz şey süpriz yumurta gibi içinden ne çıkacağı asla belli olmuyor. Günlerce gelmesini beklediğimiz zaman geldiğinde bi anda bıkıveriyoruz herşeyden.. hüzün işte tam burda gizli.
onu son kez gördüğümü bilmiyordum. o yuzden ustu kor 'sonra gorusuruz' diyip yanagindan opmustum. son gorusmemizmis bi daha onu goremeyecegimi bilseydim sımsıkı ona sarilirdim. o yuzden su an kimle vedalasirsam son kezmis gibi sımsıkı sarilip ugurluyorum.
ayrıldıktan sonra altı sene kimselere yaklaşamayan ilk aşkıma, sonrasında kızına adımı veren çarpık ilişkime, en son benle şanslı hissetmiş bahtsız bedevi meriçlerime, muhtemelen bi yerde overdose gidecek ve arkasindan iyi gebermis cabucak diyecegim dört yıllık sevgilime, saygıyla seviyeyle hayatıma girmiş çıkmış yerli yabancı beyefendilere ve sabırla deneyip deneyip asla başaramayan başta universitedeki hakem beye ve lise boyunca bir gun umudunu kaybetmemis tanimadigim stalkerima, saymayi unuttugum kim varsa hepsine saygilarimi iletiyorum.
sikimde değilsiniz. hiç olmadiniz muhtemelen asla da olmayacaksiniz.
hani çok özel çok tek çok eşşiz saniyosunuz ya anasına.
