her cuma ve cumartesi akşamı yaşadığım sorundur. dolaptan saçma sapan şeyler bulup doyurmaya çalışırım karnımı. bazen turşuyla doyar bu karın bazen kuru ekmekle.
(bkz: aç ayı oynamaz)
bi de yiyecek hiçbirşeyin olmaması durumu var ki içler acısı. keşke yurtta kalmasaydım keşke benim de evim olsaydı keşke bi buzdolabım olsaydı keşke kapısını açıp acaba ne yesem diye düşünebilseydim.
