sabaha kadar bize eşlik eder. anıları hatırlatır, gidilen yerleri, sevişilen günleri hatırlatır geceleri gelen yalnızlık.
ama siz yine de yalnız kalmamak için sevmeyin kimseyi. yalnızlık da güzeldir.
Sözlükteki (düzenli) gececilerle bi grup falan kursakta muhabbet etsek. Zira gündüzlerimin ve gecelerimin asil yoldaşı beni 2 saat kadar önce terk etti.
gündüzlerin o rehaveti çekip gider;başka bir deyişle gece karanlığını sermiştir dörtbir yana.beyin daha çok çalışır;daha çok düşünür;tabi sonuçları birey'den birey'e değişir.bir nevi göreceli'dir.
iyidir ya yalnızlık bazen insanı gerçekten huzurlu eden eylemdir. insan kendini dinler, günün yorgunluğunu yalnızlığıyla atar. Gün içinde yaşadıklarının sentezini yapar kendince.
insanın kafasındaki yastığı bacaklarının arasına koyduran ve bir türlü seni uykuya daldırtmayan bir yanlızlıktır. tüm gece boyunca gözünü tavana dikip düşünmene neden olur ve sonuç olarak sabah uyandığın boynunda büyük bir ağrı oluşur.
aslında gündüzde hissettiğimiz ama gece olunca daha fazla etkisini gösteren yalnızlıktır. nietsche; bu konuyla ilgili olarak; yalnızlığı ya da ümitsizliği yıldızlara benzetmiştir. "gün aydınken yıldızlar yine yerlerindedirler ama biz onları göremeyiz,gece olunca hepsi teker teker gözümüze görünmeye başlarlar." şeklinde sözleri vardır nietsche amcanın. doğru demiştir, güzel demiştir, zeki adammış kendileri vesselam.
Düşünmeye başlarsın yalnız başına girdiğinde yatağa. Canını sıkacak birşey çıkar kesn.
Sonra bir gece önce üzüldüğün şeylerin şuankilerin yanında ne kadar zayıf kaldığını görürsün...
Ardından gözünden damlayan bir damla yaşa bakar gülersin.
Saatler geçer ve şu kanıya varırsın: 'yalnızsındır hayatta tıpkı o an gibi... tek başınasın'
yaşamak için bir neden ararken ölmek için bulursun - manga.
