çorabı çıkartmayı unutmuş kişinin yaptığı eylemdir efendim bu. hiç onaylamadığım, ama bazen yaptığım bir davranış olmasına rağmen acayip komik bir yanı vardır lan bu eylemin. ayrıca ''efendim'' dedim diye g.tünüz kalkmasın hemen. ne diyodum? heh! olum gece uyku sersemi fırlatırsın o çorabı, yakın bir yere atmak istersin, nereye gittiği önemli değil, halının üstünde olsun yeter. fakat sabah kalktığın çorabı vazo nun içinde, gitarın üzerinde, arkadaşın kafasında veya olabilecek en abuk yerlerde bulursun. yemin ediyorum gülersin lan. deli gibi hemde. çünkü, dün ''ulan s.ktir git ayaklarımdan zaten yeterince sıcak'' diye mars a yollar gibi yolladığın o çoraplar, isteyince atamadığın bir yere gitmiştir. ''kehkehkeh. oha nasıl atmışım lan'' diye gurur duyarsın kendinle. sanırsın öss de 1. oldun. deneyin ama çok eğlenceli. alışkanlık yapmasında.
-ulan hayvan herif çorabının çiçeğin üstünde ne işi var?!
+anne noluyo sabah sabah ne bağırıyosun ya?
-kalk kalk 2 ekmek al da gel. çorabı da banyoya at. ne dağınık çocuksun arkadaş sen!
yatağa girilir, tam uyumaya hazırlanılır ki ayakta kalan çoraplar fark edilir. o uyku halinin verdiği üşengeçlikten (uyku haliyle alakası olmayan doğal üşengeçlik de olabilir) bir ayaktaki çorap diğer ayak yardımıyla çıkarılır. çorabı ele almaya hala üşenildiği için çorabı çıkaran ayağın başparmağında takılı olan çorap, ayağın örtünün altıdan hafifçe çıkarılıp sarsılması suretiyle odaya savrulur*. huzur verici bir olaydır. her ne kadar itiraf etmeyenler olsa da herkesin yaptığı şeylerden biridir.
