Bir dönem PC kursuna giderdim. Orada ara ara tüm sınıfa gazoz dağıtırlardı. Gazozu o kadar severdim ki; gazozunu içmeyen arkadaşlarım da, kendi gazozlarını içmem için bana verirlerdi. Yaşasın gazoz içmek!
içkinin hoş karşılanmadığı ortamlarda garsonla kolay ve sorunsuz anlaşmakta kullanılan bir duble rakıya verilen isim, gerçekten gazoz isteyince komik oluyo ama...
sabahın köründe gidersin hamama, sıcaktan bunalmış çıkıp buz gibi bir gazoz açarsın. oooh. yanına da simit. zaten başka hiçbir zamanda gazozla simit gitmez, ama o anda mis.
ankara ve niğde, hatta beyoğlu.. hepsi bebeklerim gibi. gazoz bir kültürdür diyebilirim. gazozlar arasındaki farklı anlayınca sprite'ı sevmemeye bağlayacaksınız. uludağ'ın sıradanlığı sıkacak.
boş insanlara kullanılan tabirdir. özellikle ülkemizde görülen varlıklardır, hiç bir vasfı olmayıp da kendisini kendi yetkisiyle bir yerlere atayan insandır.çabuk galeyana gelirler zavallıdırlar. (bkz: sen benim kim olduğumu biliyormusun he işte)
bugünlerde istanbul'da market, bakkal raflarında ki yerini tekrar alan efsane uludağ gazozu, iç anadolu'da yaygın olarak bulunan niğde gazozu ve denizli merkezli, egenin yaygın markası olan zafer gazozu haricinde gazoz olarak isimlendirilenlerin şekerli su olarak adlandırılması gerekmektedir.
Gazoz dediğinin kendine has bir rahiyası olmalı.
