sinan çetin'in bay e filminde duygusu çok güzel açıklanan şeylerdir bir de.
bazı rüyalarda da rastlanır, sanki rüyanın tek garipseyeni sizmişsiniz gibi arada kaynar gider, bir yandan siz de kaynarsınız. garipseyen hiçkimse olmaz. geçip giden tren gibi yani. (bkz: trenler ve normalite) *
ne kadar güzel bir başlık. yaşlı insanların kabullenegeldiği şeylerdir. gariplerdir bunlar. ne kadar garip onlar için o kadar aşina ve normal oluyor. çok garip.
yahu fbook da vb mahalleden kızla bile konuşukunca yuzyuze bir sey kalmiyor bu bence en buyuk avanaklik. boyle olunca harbi asosyal oluyor kisi. dedigim gibi yetisen butun nesillerin isizor hemde cok. ben cekiyorum cezami.
Gündelik hayatta vazgeçilmez olarak kabul gören telefonlar.
Elimizde ki cihazın yemeyeceği bok yok, lakin; sikindirik 2 fotoğraf çekip, sosyal medyada paylaşmak dışında işine yarar şekilde kullanan olmaması.
bir diğeri ise insanın bu kadar doğadan kopup, siktiri boktan beton bloklar arasında yaşamayı normal kabul etmesi.
insanın ayak parmakları ne işe yarar? hadi onu geçtim ayak tırnakları ne işe yarar? ayak parmakları arasında oluşan mantarların hayati bir fonksiyonu mu vardır? yetkililer bu konuyla ilgili neden sessiz kalmaktadırlar? kadınların pedikür masrafları ne zaman düşecektir? kadınların parmak arasına pamuk yerleştirenler, daha ne kadar bu işi yapacaklar, yazık değil mi bu insanlara? eyyy "evrim", duy artık sesimizi!!
