Tatyos Efendi'nin Muhteşem bir uşşak şarkıdır.
Hatta belki de uşşak makamının en güzel şarkısıdır.
'Elem beni terketmiyor,hiç de fasıla vermiyor,nihayetsiz bu takibe doğrusu takat yetmiyor' der.
Genç nesil artık unutuyor bu şakıları,ben de dinledikçe iyice yaş aldığımı farkediyorum,ancak anladım ki hiçbir müzik bu kadar lezzet vermiyor bana.
Anladığım kadarı ile şarkıyı herkes Barış Manço ile tanımış,ancak Müzeyyen Senar en iyi yorumcusudur şarkının.Özellikle gençllik sesinden dinlenirse tadı damağınızda kalır.
Unutmamak lazım bu besteleri,bestekarları ve yorumcuları.
babaannemi yitireli sekiz yılı geçti. yüzünü hatırlamak için fotoğraflara ihtiyacım var. sesini hatırlamak içinse bu şarkıya. pencerenin yanındaki yatağında usulca söylüyor. tek yapabildiğim daha yakın olabilmek için dizine yatmak ve o saçlarımı okşarken derdine ortak olabilmeyi ummak.
"...
elem beni terketmiyor
hiç de fasıla vermiyor
nihayetsiz bu takibe
doğrusu ömür yetmiyor."
barış manço'nun tv de seyredilebilen bi filmindeki meyhane gelir aklıma o sahne bu şarkıyı duyunca.eski sandalyeler illaki şaraplar rakılar e barış abimiz zaten var.kafa açar kafa.
