bir gün yine "gamzedeeeeyiiiimmm, deva bulmaaam" diye söyleniyorum. kendi kendime "allah allah, neden üzgün ki? sevdiğinin gamzesindeymiş işte." derdim.
sonra babama,
-yav baba, bu "gamzedeyim deva bulmam"da bir mantık hatası yok mu?
+nasıl?
-barış manço, "gamzedeyim, deva bulmam" diyor. neden hüzünlü olsun ki? sonuçta sevdiğiğnin gamzesinin içinde.
+o "gamze" değil ki, "gamzede", yani gamdan etkilenmiş, zarar görmüş. yani depremzede kelimesi gibi.
"gamdan zarar gördüm/görüyorum, deva bulamıyorum" anlamında yani.
--spoiler--
Gamzedeyim deva bulmam garibim bir yuva kurmam
Gamzedeyim deva bulmam garibim bir yuva kurmam
Kaderimdir hep çektiğim inlerim hiç reva bulmam
Kaderimdir hep çektiğim inlerim hiç reva bulmam
--spoiler--
