her ne kadar sevinmek için sevmesek de, öyle şeyler yaşatmıştır ki bu takım; gurur duymak da yeterli değildir. her zaman her yerdedir, yense de yenilsededir.
(bkz: hayallerinizin bittigi yerde gerceklerimiz baslar)
gurur duymaktir zaten galatasarayli olmak. formayi, bayragi, armayi paradan puldan onde tutmaktir. galip geldiginde yine bir ilk'i basarmis olmaktir. maglup oldugunda basinin dik olmasidir. galatasarayli olmak, galatasarayli dogmaktir. sonradan elde edilecek bir meta degildir. para karsiligi yoktur. bedeli galatasarayli olmayanlarin anlayamayacagi kadar yuksektir.
galatasarayli olmaktan gurur duymak sampiyon olmayi birak kotu bi sezon sonunda aglaya aglaya sampiyon olan baska bir takimin ardindan hak edenin bir baska takim oldugunu da kabul ederek ucuncu oldugunda basini dik tutmaktir.
galatasarayli olmak ligdeki basariya endeksli degildir cunku.
ve buna ragmen mensubu oldugu ligde sezonu ucuncu sirada tamamlarken g 14'e cagirilacak tek turk takimi olacaginin haberini almaktir..
kalbimiz attığı sürece hiç eksilmeyecek duygumuzdur. ömrümün sonuna kadar başka kupa aldığını görmesem bile bu gurur her gün artacaktır. zira ben bu takımı seçtiğimde(6-7 yaş) bu takım zaten 13-14 senedir şampiyon olamayan bir takımdı.
