hayatımda izlediğim en saçma rahatsız edici sinir bozucu filmdir. ya bak diyorum ki kesinlikle izlemeyin hani biri çok kötüleyince merak eder izlersin ya işte kesinlikle yapma böyle bir şey. aşağıda öfkemi kustum eminim birileri bu entryi okuyup kendinden bir parça bulacak ve bir nebze olsun rahatlayacak yalnız değilsin dostum biz de aynı şeyleri yaşadık.
--spoiler--
kafayı yiyecem adam niye ailesini korumak için saldırmıyor, çocukları öldüğünde neden hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyorlar, adamlar geri dönene kadarki 1 saatlik boşluğun 45 dakikasında neden telefonu kurutmaya çalışıyorlar, neden bıçağa koşmuyorsun amınakoyayım neden, 10 kere adamlar birbirinden ayrıldı ve tek kaldın, neden arkadaşların geldiğinde yardım istemiyorsun, ya karı sen adamları niye eve alıyorsun adam elinde ameliyat eldiveniyle geliyor lan hiç mi şüphelenmez bir insan bre kodumun çocuğu saklanacak yermi yok adamın o eve girdiğini görene kadar neden bekliyorsun, neden adamlar ikide bir kameraya dönüyor neden film geri sarılıyor kanser oldum.
Özellikle renklerin kullanımı ve karakter yaratmadaki başarısı ile beğeniyi hak eden alman filmi. Rahatsız etmeyi vaad eden bir filme sizi rahatsız etti diye kötü diyemezsiniz.
Amaç sinir bozmaksa başarılı bir filmdir. iki tane orospu evladının yüzsüzce kırdıkları yumurtayı tekrar tekrar istemeleri gerçekten nefret uyandırıyor. Onun dışında tıraş bir film, 100 dakika vermeye değmez.
2007 yapımı hollywood versiyonunu izledim. azılı korku sever biri olarak ve bir filmi hemen gömmeye karşı olan biri olarak diyebilirim ki zaman kaybı olan bok gibi bir film. ilk 50 dk filmdeki saçmalık silsilesine ne izliyorum diyerek sinirden güldüm. komedi filmini andırıyordu sonrası daha da vahim sürekli zırlayan ezik bir baba, soyun diyince koşulsuz soyunan anne, ölen çocuğu umursamayıp telefonla uğraşan aile.. of sıçıp sıçıp batırmışlar ileri sara sara zor bitirdim zaten çoğu yeri sessizce bekle bekle geç aptal aptal holivud klişeleri. neyse sonuçta 100 küsür dakikalık saçmalık bir film.1997 versiyonunu övmüşler izlemedim ama oda böyleyse onu da fena boklarım.
not: evet tahammul edebilirseniz rahatsız eden sinir eden bir filmi. (içerdiği komedi ve saçmalıklarla)
sinema dışı bir deneyim olarak görülebilecek haneke filmi. bu filmi hiç sevmediğiniz insanların huzurunu kaçırmak için tavsiye edebilirsiniz.
haneke ile birçok sinemaseverin aşk-nefret ilişkisi vardır, bunun en sağlam örneği de bence bu filmdir. ilk önce nefret ettim, sonrasında hayatımda yaşadığım en çarpıcı ve en irite edici sinema deneyimi olduğu için saygı duydum. adam zaten seyirciyi rahatsız etmek için özellikle yapıyor bunu, amacına ulaşıyor mu? ulaşıyor. efsane oldu mu? oldu. öyleyse saygı duyup sinema tarihindeki hakkını teslim etmek gerekir.
