jacques brel lerin louise attaque lerin ne bileyim noir desir lerin yani bunun gibi iki elin parmağını geçmiycek sayıda sanatçının büyüsüne kapılıp koca koca arşivler indirdiğim ve ziyadesiyle pişman olduğum müzik tipidir. adamların en iyisi bir serdar ortaç, ismail yk kalitesinde müzik yapıyor diyebilirim.
velhasıl, hayatımdaki büyük hayal kırıklıklarından biridir efendim. siz siz olun çok açılmayın.
ülkemizle karşılaştırdığımızda zeki müren'e denk gelecek olan edith piaf'ın büyük bir yer tuttuğu müzik türü. güzeldir iyidir ama bir ingiliz müziği değildir.
