kötü kişilerin daha karizmatik oyuncular tarafından canlandırılması sonucu vuku bulan durum. benim favorim için ise (bkz: the good the bad and the ugly)*
bu adamlar bazı filmlerde kurbanlarını, çocuklara ya da yaşlılara eziyet eden sadist tiplerden seçerler. seri bi şekilde bu tipleri doğrarlar. iyi olmuştur. birkaç mikrop eksilmiştir.
tom ve jerry i izlerken hungur hungur aglamak tır. tom'a yapılan haksızlığa dayanamamak , tom'a süpürge ile vuran kadına ''evsahibi şişman karı vurma allahını seversen vurma'' diyebilme cesaretini kendisinde bulabilmektir. tom yenildiği zaman depresyona girmek , girip de çıkamamaktır.
ne bileyim bir erol taş'lı sahnede ''vur kır parçalar bu maçı kazan'' ''yediğin tavuğa gurban olayım'' diyebilme yetisi , vikingli bir tarkan filminde bilal inci'ye ''bi kere de sen gebert lan kıl şu kuyruk tarkan'ı. yeter hanuma koim iyi iyi nereye kadar'' düşüncesinii aklından geçirebilmektir.
belki de yine tarkan filmindeki dev ahtapot'un gerçek olamayacak kadar salak birşey olduğunu bilmenize rağmen , adamın ahtapot tarafından yenilişinden zevk alabilmek , ''afiyet bal şeker olsun saaalim abbiii'' dileklerini sunabilmektir..
Kesinlikle (bkz: joker)
O psikopat tavırlar saçları düzeltmeler felan rolünün hakkını vermiştir bir daha çekilemeyecek görülmeyecek olan joker karakteri ile sinema dünyasının en iyi işini çıkarmışlardır. Toprağı bol olsun.
genelde antikahraman başrolde olduğunda yaşanır. otomatik portakal'daki alex örneğin, o kadar deney yapılınca adama ve ardından yaşananlar sonrasında adamı sevmemek elde değil. geçmişindeki kötülüklere rağmen sempati duyuyor insan.
