anlamayacak olan insanlara anlatmaya lüzum görmemek başka anlatmaya korkmak başkadır.
hakkında bilgi sahibi değilsen eğer bir konunun susarsın. korkmazsın.
öyle bir devirde yaşıyoruz ki kimsenin kimseye saygısı yok. özgürce fikrini beyan etmek, görüşünü savunmak bazen insanı korkutabiliyor öyle ki tuttuğu takımdan dolayı uğramadığı hakaret kalmıyor, adamın üzerindeki forma yüzünden dayak atılabiliyor, özgürce oy kullanamıyor hep baskı var çünkü açıkca söylüyemiyor görüşünü, özgürçe inançını yaşayamıyor. siz gelmiş burada neyden bahsediyorsunuz ? nerde özgürlük nerde özgürce fikrini savunma gelmiş burda korkak pasif insan diyorsunuz farkındamızın peki neden böyle oldu kim yaptı bu insanı böyle korkak ? ilk önce bu tartışılmalı nedeni bulunmalı biz neden böyle olduk diye düşünülmeli sonra gelip konuşulmalı bu.
fikrini ifade ettiğinde dışlanmak, eksilenmek, yalnız kalmak gibi durumlardan korkuyordur. farklı düşüncelere sahipse birde tamamdır, boğazını sıksan söylemez. Özgüven eksikliğinin de rolü büyüktür bu konuda. Bu tip insanları bu duruma düşüren yine toplumumuz oldugundan böyle insanlara içine kapanık, korkak vb yaftalamaları yanlıştır.
Örnek
fikrim: serdar ortaç şarkılarını seviyorum dediğim zaman bana ne derler?
Cevap: gerizekalı sıfatını yapıştırılar hemen.
başının polisle devletle belaya girmesini istemeyen, sorumlulukları yüzünden beladan uzak durması gereken akıllı insanın uluorta konuşmamasıdır. saygıyla karşılanmalıdır.
fikirlerine değer verilmediği için "en iyisi susmak,banane" zihniyetine ulaşmış insanlardır. çevrede artık hemen hemen her konuda "saçmalayabilen" insanlar türediğinden fikirlerini kendine saklayan bu insanlar daha sonraları "koyun" olma yolunda büyük adımlarla ilerlerler.
özgüven eksikliği, diğer insanlar ne der düşüncesi, benim görüşüme uymazlar, karşı çıkarlar korkusu... bu nedenlerin hepsi insanların fikirlerini açıklamasının önünde engel teşkil ediyor. aslında açıklayabilseler belki de onlar gibi düşünen birçok insan vardır.
aynı şeyi düşünen birçok insan bu korkuları yaşayıp açıklamazsa fikrini, o insanlar "kimse benim gibi düşünmüyor" derler ve fikirler saklı kalır. biz buna suskunluk sarmalı kuramı diyoruz.
okulda öğretmenden, evde babadan, askerlikte komutandan, iş yerinde müdürden !!!
çocukluktan başlayıp, yetişkinlik döneminde bile devam eden, korku imparatorluğu içerisinde büyüyen bir toplumun bireylerinden ne konuda fikir beklersiniz anlamam.
bir toplumun dini bile korkudan besleniyorsa, devlet mekanizması insanlığın üstünde tutulup korku salıyorsa bu memleketteki insanlar çok bile cesurdurlar.
