geçen devre ligin ilk haftasından orduspor maçına kadarki dönemde ksk taraftarına karşı takınmış olduğu tutumuyla birlikte teknik direktör olarak kendi sonunu hazırlamış neticesinde bu maçdan sonra jet hızıyla istifasını yönetime sunmuş eski futbolcu *. karşıyaka futbol kulübünde her şey geçicidir kalıcı olan ise taraftarın kulübe olan sevgisidir. bunu acı bir şekilde öğrenmiştir ne yazıkki.
sol frame'de sürekli olarak galatasaraylı ve fenerbahçeli futbolcuların geçmesi üzerine bir beşiktaşlı olarak dayanamayarak bir entry yazıp sol frame'e çıkartmak için kullandığım efsanevi beşiktaşın futbolcusu.*
doğan yıldızın bir fenerbahçe maçında * 'feyyaz dönerek vuruşuuuuuunda top ağlardaaaaaaa' deyimi * hala kulaklarımda olan santrafor özellikleri olmayan ancak birçok gole imzasını atmış golcü.
futbolu bu kadar cok sevmemin en buyuk nedenlerinden biridir. feyyaz gonderildikten sonra, inonu stadindaki ilk macta "feyyaz oldu, allah rahmet eylesin" diye bagrilmasi klasik besiktas vefasizligidir, utanc vericidir. diger vefasizliklar icin:
(bkz: mircea lucescu)
(bkz: oscar cordoba)
(bkz: alpay ozalan)
(bkz: ronaldo)
(bkz: marijan mrmic)
(bkz: nevio scala)
(bkz: suleyman seba)
Bir belgeselde Beşiktaş'tan Fenerbahçeye transferini anlatırken gözlerinin dolduğunu gördüğüm Beşiktaşlı fubolcudur.Amatör ruhun ne olduğunu 80 li yılların gençliğine Metin ve Ali ile birlikte öğretmişlerdir.
Öyle iyi arkadaştır ki bunlar tatillere bile birlikte giderler, bir programda anlattıkları şu anıyı hiç unutamam:
Ali'nin yeni aldığı otomobille MAF birlikte tatile gitmektedir. Feyyaz önde yolcu koltuğunda otururken tutundupu kapı üstündeki tutamak bir anda kopar. Ve Feyyaz yeminle anlatmaktadır "Abi bu Ali öyle pintidirki korkumdan elimi tutamaktan indirmeden Antalya'ya kadar gittim. Ne WC ne dinlenme elimi hiç indirmedim abi" :))))
Önemsiz maçlarda birsürü yüzde yüzlük pozisyonu hoyratça harcayan fakat çoğu derbide veya herhangi bir önemli maçta girdiği ilk pozisyonu golle sonuçlandıran ekonomik golcü
fenerbahçe'ye transfer olduğu zaman,imza töreninde öfkeyle ve çocukluğun verdiği bir kırgınlıkla izlerken kendisini,fenerbahçe bayrağını öpmemesi ile değil öpememesiyle beni zırıl zırıl ağlatmış unutulmaz futbolcu.çocukluk kahramanlarımdan.
