dunyanin hemen her yerinde (tecrubeyle sabit) degismeyen, felsefe ogretmenlerinden nefret edilmesini saglayan, tiksinc klisedir bu.
ilk derstir genelde. felsefenin tanimi yapilir. onceleri "dusunmek de felsefedir, beyan ettiginiz her turlu fikir felsefedir." diye giris yapilir. felsefenin -bir ders olarak- ne kadar kolay oldugu asilanmaya calisilir. olabilecek en minimal, en sade sekli ile derse giris yapilmak istenir. ancak o da ne? hemen sonrasinda ogretmenimiz tabir-i caizse sicar. felsefenin tanimini yaptiktan sonra o korkunc cumle gelir: "felsefe diye bir sey yoktur!" (arada es var) "bakin ben boyle diyerek bile felsefe yapmis oldum."
allah belanizi versin be, immanuel kant'tan nefret eden birileri varsa bunun nedeni de sizsiniz. felsefe yapmismis, senin yaptigin felsefeyi ben yapmiyorum lan. varsin eksik kalsin.
