aşağıdaki yazısıyla güzel bir analiz yapan yazar. yazıdan ayrıca genel yayın yönetmenlerinin 5 şehit altını haber yapmama kararı aldığını ve mehmetçiğin buna 13 şehitle cevap verdiğini öğreniyoruz.
----
"Sözün bittiği yerdeyiz"
"Yüreğimiz yandı"
"Türkiye'ye ateş düştü"
"Bıçak kemiğe dayandı, Türk ulusu yasta"
"Vatan size minnettardır"
"Ağla Türkiye"
"Hepimiz Mehmetçiğiz"
Yukarıdaki başlıklar, daha 3 ay önce genel yayın yönetmenleri düzeyinde
"Ölenlerin sayısı 5'ten az olursa şehit haberi yapmayalım"
kararı alan medyaya ait...
Biliyorsunuz, Sayın Başbakan şehit cenazelerinde ortaya çıkan tepkilerden pek rahatsız olmuş, sitemlerini Sayın Mehmet Ali Birant'a iletmiş, Sayın Birant da Sayın genel yayın yönetmenlerini arayarak "Şehit haberi yapmayalım, feryatlar kulak tırmalıyor... " ricasında bulunmuştu...
Sonra, şehit haberlerinin bıçakla kesilir gibi kesidiğine tanık olmuştuk hep birlikte...
Sonra ne yapmıştık?
Sonra, hep birlikte gidip şehide "kelle" diyenlere oy vermiş ve kendi milletine karşı böyle büyük bir ihanet anlaşmasına imza atan bu gazeteleri satın almaya devam etmiştik...
"5 şehidin haber değeri yoktur" anlaşmasının mimarı Sayın Mehmet Ali Birand ise, Sayın Genelkurmay Başkanlığı tarafından "seçkin gazeteciler" arasında Eğirdir Komando Okulu'na davet edilerek onore edilmişti...
Gariban Mehmetçik de baktı 5 şehitte kalınca haber olunmuyor, şehit sayısını on üçe çıkararak büyük gazetelerin manşetine yerleşmeyi başardı!
Türk milletini bu acı gününde yalnız bırakmayan yahudi basınına ne kadar teşekkür etsek azdır...
Bütün gayrı müslimliklerini ve gayrı milliliklerini bir günlüğüne bir yana bırakıp, acımızı paylaştılar, sağolsunlar...
Siz anlaşmaya uyar ve şehit sayısını 5'in altına düşürmezseniz, onlar da kendilerine düşeni yaparlar..
"Medya şehit haberlerini görmüyor"
diyenler yukarıdaki başlıklara bakıp utansın. Barzani'nin sermayesi ile kurulduğu iddialarına yanıt verememiş olan gazete bile "Bağrımız yanıyor" diye başlık attı, daha ne yapsınlar?
Gerçi, Hürriyet'in "g-string yazarı" şehit haberinin manşet olduğu gün "Perşembe günleri sevişin" diye bir yazı yazdı ama, olur öyle şeyler... Çok sesliliğin gereği. ilerleyen günlerde bu gibi hassas konularda daha özenli olunacağına Türk milleti olarat inancımız sonsuz...
Başlıklara gelince...
"Unutmayacağız!"
Yalan!
Hem de öyle bir unutacaksınız ki..
"Ne mutlu Türküm demek ilkellik"
diyenlerin iktidarı sürsün diye manşetler atmaya devam edeceksiniz..
"500 önde gelen ailenin çocuğu nerede askerlik yaptı?"
diye soranları yine manşetlerinizden "çete" ilan edeceksiniz. Yemeye, içmeye, dışkılamaya devam edeceksiniz.
Genelkurmay Başkanı'nın açıklamalarını Hüsnü Şenlendirici-Deniz Seki aşkının altında bir yere koymayı sürdüreceksiniz..
Yalaka muhabircikleriniz, 'milletvekili' kılığındaki teröristlerin basenleri etrafında dönmekte, onlara "efendim, efendim" diye hitap etmekte birbiriyle yarışacak... Yemeğinize yirmi özel şarabın arasından Avusturalya şarabı seçerek başlayacaksınız ( Bkz. Kovulduk Ey Halkım Unutma Bizi, Emin Çölaşan)...
Arabanızı yenileyeceksiniz, yılbaşında Manila'ya gideceksiniz, patronlarınız tarafından tahsis edilen limitsiz kredi kartlarınızla metreslerinize 'de beers' alacaksınız, 7 yıldızlı otellerin fitness merkezlerinde 'spa kürleri' yaptıracaksınız...
"Bıçak kemiğe dayandı!"
Yalan!
Böyle lafları askerlerin gazını almak için ettiğinizini bildiğinizden, içinizden kıs kıs güleceksiniz...
Zaten bu manşetin altına hemen ABD Büyükelçisi Ross Wilson'un
'Türkiye iyi düşünsün" tehditini yerleştirdiniz..
Sonra, televizyon televizyon gezmekten "Manukyan sermayesine" dönüşmüş bir takım stratejisti, askeri uzmanı vs. programlara çıkarıp
"Sınır ötesi operasyon ne getirir, ne götürür"
başlığı altında sabaha kadar geyiğin dibine vuracaksınız..
Kafa karışıklığı yararacaksınız, 'habercilik yapıyoruz' adı altında planları ifşa edeceksiniz, konuyu sulandıracaksınız...
"Vatan size minnettardır!"
Yalan oğlu yalan!
Hammallık yaparak, limon satarak büyüttükleri evlatlarını "devletten" tabutla geri alan bu fakir insanları bir gün bile hatırlamayacaksınız..
Bir gün bile empati yapmayacaksınız,
"Şu tabutta yatan benim çocuğum olsa ne yapardım?"
demeyeceksiniz..
"Hepimiz Mehmetçiğiz!"
En yalan!
Kendi çocuğunuzu çürük raporuyla kurtardınız..
Bu kadar alçalmayı gerekli görmeyip daha rafine yollara başvuranların oğulları da askerliklerini "Etiler Orduevi'nin barına haftada iki kez uğrayarak tamamladı..
Biraz daha 'uzak akrabalar' bile torpille hiç değilse Güneydoğu'ya gitmekten yırttı...
E bu durumda nasıl nasıl hepimiz Mehmetçik oluyoruz?
Yazıklar olsun.. Yazıklar olsun!
Mahşeri vebalden, yazı yazmaktan başka hiç bir şey yapamayan bizler dahil hiç birimiz kaçamayacağız.
Tıpkı kendi kardeşlerinin etini yiyen sapkın kavimler gibi Allah'ın gazabına uğrayacağız.
Felaketlerle yoğrulup cehennemde sonsuza kadar yanacağız..
Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde Arkeoloji eğitimi aldıktan sonra, Ankara Üniversitesi iletişim Fakültesi'nin Radyo ve Televizyon Bölümü'nden mezun oldu. Gazeteciliğe 1996 yılında ANKA Haber Ajansı'nda başladı. Sırasıyla ANKA Ajansı, Yeni Şafak, Sabah, Radikal ve Star gazetelerinde Başbakanlık muhabiri olarak görev yaptı. Halen, internethaber.com'da siyaset haberleri yazıyor.
şu yazısından önce ergenekon tertibi'nden tutuksuz yargılanıyormuş. sanırım bu yazıdan sonra tutuklu olarak yargılanır ve yargılanması da 6-7 yıl sürer. içeride çürür gider.
en koftisinden bir demokrasi havarisi daha. yani böylelerini gördükçe gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum. kendisini aydın diye addeden insanların varlığını gördükçe gerçekten üzülüyorum. bir tane yazısını okuyup içinde çamur ve çirkeften başka bir şeyler bulana da amerikan emperyalizminden hamburger menü ısmarlıcam.
Billboardlardaki resimlerine baktım; güya "kudretli" görünesin diye en çılgın bakışlı fotoğraflarını seçmişler. Kontrolsüz bir adrenalin ile geldiği yeri hazmedemeyişi harmanlayan deli bakışları.
Ne yapsan olmuyor.
Kültürsüzlüğün, görgüsüzlüğün, basitliğin, açlığın her şeyin önüne geçiyor. Sadece çalma, çırpmaya, vebal almaya işleyen kıt aklın bile durup durup sana "Saygı görmüyorsun, sende bir şeyler eksik" diye fısıldıyor. Bu fısıltıyı duydukça iyice kontrolden çıkıyorsun. "Bana saygı duyun, önümde eğilin. Eteklerimi öpün" diye tepiniyorsun ama olmuyor.
Olmuyor işte.
En yakınındakiler bile senin iflah olmaz kifayetsizliğine, insanlıktan çıkmış öfkene, Allah'a şirk koşma noktasına gelmiş kibrine dayanamıyorlar.
En uyanıklar ile kullanım tarihinin tamamen sona gelmesini bekleyenler kaldı sadece çevrende. Bir de bir delinin gölgesi ardında kirli oyunlarını yürütenler.
Boşsun, bomboşsun.
Bir genelev fedaisi kadar ruhsuz ve hoyratsın.
Kabadayılığın da hikâye, dobralığında yalan, "delikanlılığın" da naylon.
Hak, hakkaniyet, adalet, merhamet gibi kavramlar kapından bile geçmemiş.
Alım-satım ustalığından, ticari uyanıklıktan dem vurarak örtmeye çalışıyorsun bu büyük eksikliğin üzerini.
Sahi kimsin sen?
Hep aynı yerden servis edilen üç adet gençlik, çocukluk ve askerlik fotoğrafından başka neden görüntün yok senin?
Hangi okulları bitirdin, kimlerle aynı sıralarda oturdun?
ilkokul öğretmenin kim?
Neden bir kişi bile çıkıp seninle ilgili bir tek anısını anlatmıyor?
Seda Sayan'ın bile mahalle yıllarından bir fotoğraf çıkıp geliyor da, senin geçmişin neden bu kadar sis perdelerinin ardında gizli?
"Olmayan" biri misin yoksa sen? Hangi merkezlerde programlandı hastalıklı beynin?
Bütün değerlerden neden bu kadar yoksunsun; en kutsal kavramların içini boşaltmada nasıl bu kadar maharetlisin? Hurafe, iftira, şirret ve cehaletten beslenen dilin; hırstan ve doymamışlıktan ibaret kişiliğin, bir ağaç kovuğundan başka hiçbir şey olmayan fani bedeninle tarihin onurlu sayfalarında yer almaya soyunma cesaretini nereden buldun.
Duyduk ki şimdi de "padişahçılık" oynuyormuşsun. Şah oldun, sıra şahbaz olmaya geldi. Her mevki ve makamı tattın, geriye "padişahlık" kaldı öyle mi?
Senin montaj ürünü kimlik ve bedeninden kuşkusuz bir Fatih, bir Yavuz, bir Kanuni olmaz ama Deli ibrahim-Vahdettin karışımı bir kukla, pekâlâ olabilir. Seni bütün bu defolarınla sahnede tutanların işine fazlasıyla yarar böyle acınası bir bez bebek.
Esiyorsun, gürlüyorsun, tepiniyorsun.
Pazarcı gibi tiz çığlıklar atıyorsun.
Deli bakışlarını devire devire, boyun damarlarını şişire şişire höykürüyorsun.
iyi de sen ne istiyorsun?
Karun oldun. Çocukların ülkedeki simit tablalarından bile haraç alıyor, gudubet karın ipek kumaşlara, paha biçilmez mücevherlere büründü. Şakşakçıların ceylan derisi koltuklarda basen büyütüyor. Bu kadarı da olmaz ki diyen kim varsa işinden aşından ettin, zindanlara attın, ailelerini açlığa mahkûm ettin. Gencecik üniversite mezunları işsizlikten intihar ediyor. Doktorlar, öğretmenler, polisler, subaylar açlık sınırında yaşıyor; emekliler pazarlardan sebze artığı topluyor. Şehit katilleri Meclis'te suratımıza çemkiriyor. Sen hâlâ üstündeki pahalı elbiselerin, özel yapım som altın kol saatin, ipek kravatınla karşımıza geçip kusuyorsun da kusuyorsun.
Kime bu kinin?
Nereye doğru gittiğini bir gün olsun düşündün mü? Olmayan vicdanınla bir gün olsun kendine "Acaba biraz ileri mi gidiyorum" diye sordun mu?
itikadın da yalan biliyoruz.
Ama bir gün olsun "Ya hesap günü varsa" diye endişelendiğin oldu mu?
Evet var.
Hesap günü var.
Ve sanki bu saldırganlığın, bu doymazlığın, tamah etmez azmışlığın, O hesap gününü biraz daha yaklaştırıyor. Artık Allah'ın gözüne batıyorsun birader!
Fazla parazit yapıyorsun, ortalığı hacminden fazla kirletiyorsun. Elde ettiklerinle şükür etmeyi, biraz da başkalarını düşünmeyi başaramadın. Böyle bir kapasiten yok çünkü.
Dünyaya yemeye, içmeye, dışkılamaya, kin ve nefret aşılamaya gelmişlerdensin. Üste bir de kibir yapıyorsun, işte bu hiç çekilmiyor...
herdevrin zengini bunlar. bugun bu sarikli cubbeli hirsizlar yarin baskalari. ancak bu hullogcularda servet dusmanligi yapmak yasaktir. hirsizlar icin caliyorsa hakkidir belki bigun bizde calariz der gecerler. demeseler 6. gemicik olmaz ilk gemicikte tarih olurlardi.
--spoiler--
bir süredir beyinlerimizn arkasına sistematik olarak "darbe" kelimesinin fısıldandığının farkında mısınız?
Bütün siyasi kariyerini darbe söylentilerine borçlu olan adam, "Ben gidersem devlet yıkılır" diyor..Yakın zamanda bir seçim olmayacağına, olsa bile seçim kaybetmemenin yollarını artık çok iyi bildiğine göre tabii ki "darbe ile gitmeyi" imâ ediyor..(Zaten biri seçimle gitti diye devlet neden yıkılsın ki?)
Darbesever adamın resmi bülten ekibinden Abdülkadir Selvi, "Bir kaç bomba daha patlarsa darbe gelir" diye yazıyor...
iktidarın "amiral gemisi" Yeni Şafak'ın yönetmeni ibrahim Karagül, sosyal medyada "Safları sıklaştırın, savaşa hazır olun" çağrıları yapıyor..
AKP'ye her zor gününde can simidi atmaktan imtina etmeyen MHP'den Ruhsar Demirel, "MGK toplanmalı ve bugünden itibaren sıkıyönetim ilan edilmelidir" buyuruyor...
Eski Pentagon yetkilisi Michael Rubin, "Türkiye'de darbe olursa ABD Erdoğan'ı desteklemez" diyerek bazı yüreklere su serpiyor.
(NOT: Yazıdaki "Kaçak Saray'a uçaksavarlar yerleştirilecek" iddiası çok ilginç!)
Bizim ulusalcı-Atatürkçü kesimden Erdoğan'ın ancak bir darbe ile giderilebileceğine inanan, hatta gönül bağlayanların sayısı da hiç az değil..
Birileri adeta darbe olması için seferber olmuş, kamuoyunu bu işe sinsice hazırlayacak sağdan, soldan, ulusalcılardan, MHP ve AKP'lilerden müteşekkil ekipler bile oluşturulmuş..
Belli ki bir darbe kimine ilaç gibi gelecek.
Tayyip Erdoğan'ın üstün başarılarla dolu siyasi kariyerine bir de "darbeyi alt eden lider" sıfatını eklemekten daha güzel ne olabilir?
Bugünlerde yüreğimizi soğutan her fısıltaya tuzlukla koşmamakta çok ama çok fayda var...
--spoiler--
