fark edilemeyen yalnız insanın intihar eğilimi

toplum içerisinde; kendini ifade edemeyen ya da diğer insanlarla iletişime geçemediği için farkına varılamayıp görünmez insan muamelesi gören insanın, hayatını sona erdirme isteğidir.

oysa herkes gibi girişimci ruha sahip olmayabilir, herkes gibi bir şeyleri elde etmek için kavgaya ya da yerini belli etmeye gerek duymuyor olabilir. Belki sadece insanların onu anlamadığını düşünüyordur..olamaz mı? Her gün çevremizden onlarca hatta yüzlerce insan gelip geçiyor. Kimin hangi sorumluluğu taşıdığını nereden bilebiliriz ki? Daha önce verdiğim ödeme yaparken kasiyerin yüzüne bakmayan insan tiplemesi örneğindeki kasiyer kız gibi sadece hayatın ona yüklediği görevleri yerine getiriyor olabilir. bana dokunmayan yılan bin yaşasın deriz elbette, peki ya bizim tek bir selâmımızla hayata tutunmaya hazır birileri varsa oralarda bir yerlerde?

bir hayatı yaşamak; sadece kendi paçanı kurtarmakla olmaz. eğitim alırken, büyürken ve yaşarken insan olmanın gereklerini öğrenirsin, hayatındaki silik gözüyle baktığın insanlara da bir şans verirsen eğer, belki daha önce görmediğin bir dünyanın kapılarını açabilir ve o dünyadan hiç ummadığın şeyler öğrenebilirsin, bunu bilemezsin. Çünkü unutulmamalı ki; her insan bir dünyadır. ve elbette keşfedebilene..

belki de kendini çok iyi ifade eden ama intihar eğiliminin fark edilmediği kişidir. dışardan bakarsın çok mutludur ama eksik bir şey vardır hayatında bunu kimse görmez. bi insanın fark edilememesinden daha tehlikeli bi durumdur kesinlikle.

"sessizliğim bir çığlıktı, hepiniz mi sağırdınız!..."

karşısına geçip konuşulması gereken kişinin ruh durumu ve potansiyel davranışlarıdır. söz konusu kişi eğer bedenini intihara sürüklüyorsa, hiç olmazsa acısının biteceği kesindir. ancak ruhunu intihara sürüklüyorsa, ölüm henüz başlıyordur.

mutlaka ve mutlaka, problemlerine çözüm aranmaksızın konuşulması gereken insandır o. konuştukça intihardan uzaklaşacak, aramıza dönecektir.

ve kesinlikle özlenendir o. fark edilemeyen değil, fark edilmek istemeyendir içten içe. belki bir nevroza, belki bir egodur bu ama sonuç itibarıyla, asla yalnız değildir. hiç olmazsa bir ucunda dünyanın, düşüneni vardır o kişinin.