sanat felsefesi dersine giren hocanın korelasyondan bahsettiği esnada pencereden dışarı bakıp derin bir nefes aldıktan sonra akıllarımıza nakşettiği söz. kimindir, kim söylemiştir aradım; bulamadım.
çünkü fakirlerin derdi karınlarını doyurmak,ev faturalarını ödeyebilmek,çocuğunun harçlığını çıkarabilmektir.zenginlerin*derdi ise gözlerini doyurmaktır.''ye kürküm ye''hesabıdır yani.hayatta doyurulamayacak tek şey de gözdür. göz doymazsa karın doysa ne farkeder..
doğruluğuna katılmadığım sözdür.şöyle ki: fakirler de doymaz aslında ama doymak zorunda olduklarını bilirler çünkü onların genlerinde vardır; var olanla yetinmesini bilmek, maddi/manevi her türlü nimetlerden sadece kısmen istifade edebilmek ve bünyeyi doyduğuna inandırarak artık talepkar olmamasını sağlamak...zenginlerin konusu ise daha da alengirli, o da şöyle: zenginler asla doymaz sözü de yanlış bir önermedir bence, çünkü varlıklı kimseler de doyar ya da manen belli doyuma ulaşırlar elbette lakin onların doyumsuz olarak tanınmaları; tamamen fakirin ulaşılmaz gördüklerine sahip oldukları içindir.sonuç bağlamında, zenginler asla doymaz demek; onların farklı ve pahalı seçimlerini/zevklerini ve üst tabakaya özgü yaşamsal standardı basite indirgemek ile eşdeğerdir benim nezdimde...
