125.
'saçı yıkamana görek yok abi zaten eve gideceğim' dediğiniz andır.
126.
3.25 liraya soğuk nescafe alıp icmek yerine 40 kuruşa migros 3 ü 1 arada kahve alıp içtiğim an.
126.
antep fıstıklarının içinden çıkan kapalı fıstıkları dişimle kırmaya çalıştığım zaman. param olduğu zaman direkt atarım.
127.
mersinde oturduğumuz yere doğalgaz gelmedi diye ısınamıyoruz sanıyordum şimdi doğalgazlı bir yere taşındık hala ısınamıyoruz demek fakirmişiz.
128.
sabahtan akşama kadar geçen sürenin her mikro saniyesinde bu anları yaşarım fakirim ama zamanını bilirim.
129.
öğrenciyken verilen harçlığın bittiği ve ailemizden isteyemediğimiz andır. bazen yeteri kadar aç kalabilir ama buna katlanabilirler. teşekkürler.
130.
Çamaşır iplerini özlemeye başladığım andı sanırım.
Ama ne zaman ki vicdanınız ölür esas o zaman fakirleşmeye başlarsınız işte.
131.
fakirliği oksitlediğiniz bir nefes verişi ile durumu belli eder, ardından günlük yaşantınıza devam edersiniz.
132.
Televizyon da izlediğimiz dizilerdeki evlere bu evse bizimki ne la dediğimizde.
133.
fakirliğin sonradan anlasıldıgını ilk defa duyuyorum.
garip..
134.
uludağ sözlük yazarlarının genelinin fakir olduğunu gösterir.
internetiniz var telefon bilgisayar var ne kadar fakir olabilirsiniz ki.
ilginç.
137.
gençken özellikle, tunalı hilmi'ye, arjantin'e gittiğim her an!
138.
kendimden başkasını düşünmediğim anlar.
139.
Elime cebime attığımda hiçbirşeyin olmayışı ve zaten aç değildim demem.
140.
Sağlık için değil, maddi açıdan dolayı sigarayı bırakmış olmak.
141.
anneme 'anne ben hangi hastanede doğdum?' sorusuna, 'hastane mi? evde leğende doğdun' cevabını aldığım an.
142.
lüks bir restaurantta garson servis yaparken boş bulunup tabağı veya kadehi uzattığımda garsonun uyarması. Fakirlik bir kültürdür evet.
143.
yükselen fiyata göre sırala , tükenenleri gizle enter.
odaların birinde dürülmüş halı olması
çamaşır makinesinin çamaşır yıkarken mahalleyi dolaşıp gelmesi ama makineyi değiştirememek
ütü masasının 60 darbesini görmüş olması
yırtık kot modasına çok sevinmek
vs.
144.
Hesabı kız kuzeninizin ödediği andır kesinlikle. Elini cebine götürürsünüz ne fayda sadece peçete çıkar ya işte o zaman oy beni vurun vurun.
145.
paramız olunca alalım baba dediğim andır.
çok küçüktüm o zaman gerçekten yokluk vardı. Bir memur ve 2 çocuklu bir aile babasından istediğim her şeyi isteyemezdim.
Şimdi istediğimi alsam da asıl beni mutlu eden babama alabildiğim araba ve anneme alabildiğim evdir. Babam kendine ait bir ev almıştı. Ben anneme aldım. Şimdi orada oturuyorlar. Ben de diğer eve yerleştim *
147.
8 parça kıyafeti +542575 farklı kombinle giydiğimi fark ettiğim an... Fakirlik böyle yaratıcılık da getiriyor beraberinde. Anlayamazsınız...
internetten giyim alışverişi yaparken sıralamayı ucuzdan pahalıya yapmak... Mis gibi fakirim.
Edit: bu eksiler ne zengin züppeleri? Fakirlik ayıp mı?!!!
148.
escort a verdiğim paraya acıdığımda.