Ray Bradbury'nin bir bilimkurgu romanı. 1988'de operası 1966'da filmi yapılmıştır. Romanın geçtiği dönemde binalar yanmaz kılıflarla kaplandığı için itfaiyenin görevi artık yangın söndürmek değil, kitap yakmaktır. Montag'da bir itfaiye eridir ve yıllarca kitap yakmıştır taa ki 17 yaşındaki genç nir kız olan komşusuyla tanışana dek. o günden sonra hayatı değişir. Yakmaya gittiği kitapları çalar ve okur. Bir örgüte üye olur. Bu örgütte herkes bir kitap ezberleyip birbirine anlatır böylece kitaplar sonsuza dek var olacaktır. Kitabın sonunda Montag'ın karısı itfaiyeye kocasının evde kitap sakladığını ihbar eder ve kitapları yaktırır, Montag'da bir kaçak olur dağlarda örgüt üyeleriyleriyle yaşar.
Ray Bradbury'de eski bir itfaiye eridir. Fahrenheit 451 ise kağıdın ateşe gerek duymadan tutuşacağı sıcaklıktır. Ray Bradbury bu sıcaklığı düşüncenin yok olma sıcaklığı olarak görmektedir. Kitaplar yanınca düşünce de yanmaktadır. Michael Moore da Fahrenheit 9 11'in ismini burdan esinlenmiştir. Hatta Ray Bradbury telif melif davasına girmişti de kaybetmişti davayı.
ithaki yayınlarından çıkmış kitap. Ama çevirisi evlere şenlik. Zor anladım, sonlarında biraz anlayabildim. Ne ne değil çözülmüyor. Ray bradbury önsözünde daha önce de yakmalı kitaplar yazdığını ama reddedildiğini söylüyor.(psikopat saplantılı biri) bunu çıkarmış oldu sonra patladı gitti hesabı. Kitaplar yakılır mı hiç? Belki de geçmişi yok ederek, robotlaşmayı çağrıştırarak fütürizm ve dadaizme gönderme yapmıştır? Distopya kitabı. Okumaya, araştırmaya devam etmezsek biz de kitaplar gereksiz diye yakabiliriz.(ben değil tabi) hayal etmek, geçmişi düşünmek yasak orada. Kitaplar da o yüzden yakılıyor. Guy Montag adlı itfaiyecinin hayalperest bir genç kızla tanışması sonrası hayatı değişiyor. Sorguluyor, sordukça daha rahatsızlaşıyor. insanlar robot gibi aynı şeyleri yapıyorlar, etraflarına karşı da duyarsızlar. Ray bradbury guy montag i farkındalığa uyandırıyor.
Distopyaya başlangıç için iyi olabilecek seçimlerden biri. Ben ki bu tarzdan pek hoşlanmam, ben bile sevdim şahsen. Okuması zor veya ağır bir kitap değil, ince de zaten. Tavsiye olunur.
bir ray bradbury yapıtı alternatif dünya* kurgusu kitaptır. Kitapların ve eskiye dayalı bilgi verici olayların yasak olduğu bir dünyada, kendini yanlışlıkla bir kitabı okuyan bir itfaiyeci üzerine odaklanır. Aslında vakt-i zamanında hitlerin kitapları berlinin ortasında yakmasından esinlenmiştir. Aynı benzer konu * filminde de geçer.
--spoiler--
Evler artık yanmayan bir madde ile kaplandığı için, itfaiye yandır söndürmez, ama kitap yakar.
--spoiler--
michael moore'un fahrenheit 9 11 filminin ismi fahrenheit 451'e gönderme olarak seçilmiştir. tekrar tekrar okumaktan bıkmadığım, her okuduğumda duygusallaştığım, faber'in kitapların kokusundan söz ettiği kısımda her okuyuşumda durup, kitabın o muhteşem kokusunu içime çektiğim, beatty'nin kısmen kendi isteğiyle ölümüyle dark side'a farklı bir bakış kazandığım kitaptır.
bu kitabın ithaki yayınlarından çıkan versiyonundaki çeviri o kadar kötüdür ki, tek bir cümleyi anlayabilmek için 3 kez okumak gerekir. çevirmenler ise zerrin ve korkut kayalıoğlu denilen 2 zat. kitaptaki neredeyse bütün cümleler özne yüklem uyumsuzluğundan saçma sapan kelime topluluklarına dönüşmüşler. emin olun ki orta seviye bir ingilizce bilgisiyle kitabın orijinalini okumak çok daha anlaşılır olacaktır.
