küçük iskender ve can yücel gibi iki tane edebiyat katilini baş tacı etmesi yönüyle zaten sikindirik bir edebiyat olan türk edebiyatı'nın ağzına sıçmıştır.
edebiyatımıza küçük iskender gibi yüce bir şairi kazandırıp; can yücel, n.fazıl kısakürek, cemal süreya gibi eski şairlerin önemini tekrar hatırlatıp; kahraman tazeoğlu gibi yeni şairleri tanıtarak çağ atlatmıştır.
kim ne derse desin, facebook, twitter gibi paylaşım siteleri olmasaydı -ki facebook daha popüler- genç nesil sittin sene bu ülkenin değerlerine, şair/yazarlarına bu denli yakın olmazdı, bu denli sempati besleyip ilgi duymazdı! normalde hiç bir zaman açıp bir cemal süreyya, nazım hikmet, can yücel, ümit yaşar, necip fazıl vs gibi çok değerli yazarları şairleri okumayacak olan insanlar bu sanal paylaşım platformu sayesinde iyi kötü kültürel ve edebi bilince sahip oldu! öyle ya da böyle, bi şekilde bir yerlerde karşılaşmış olsalar da sonuçta ilgi çekiyor facebook'ta bu tarz paylaşımlar. evvelsık düzeyde olmasa da; şimdi facebook hesabı olan her on gençten en az yedisi, tarihinde yer alan edebi kişilikler hakkında bilgi sahibi olmuştur. facebook'ta edebiyatın güçlü kalemlerinin paylaşımları yapılmaya başlandığından bu yana artık genç nesil de aşina oldu edebi tarihine. eskiden misal sorsan genç bireye 'üçüncü şahsın şiiri' nedir, ne anlatır, teması nasıldır, şairi kimdir? diye; alacağınız cevapların çoğu muhtemelen 'kem-küm, ık-mık şeklinde' olacak idi ama şimdi şimdi bütünüyle olmasa da bi' şklide bir bilinirlik ve yakınlık oluştu ve iyi kötü bir edebi temel oluşmaya başladı. neticeye bakılmalı bence, sürecin nasıl geliştiği ve bu bilinirliğin nasıl oluştuğundan ziyade... saygılar.
"Facebook'un türk edebiyat tarihini nasıl s.ktiği" dir. çoğunlukla Vişne'ye WisHne diyen orrosp* çocuklarının barındığı bir sosyal paylaşım, yada paylaşamama sitesinin türk dili ve edebiyatına ne gibi bir katkısı olabilir ki?
