Beni hapiste vurdular Keje ölmedim.
Hastalandım bir ciğerimi orda bıraktım gene ölmedim.
Çok dövdüler beni kan kustum ama ölmedim.
Yaşadım seni bir kez daha görebilmek için yaşadım...
berfo: Sevdiğin kadını kıytırık bir herifin hayatı için harcadın. Halbuki o kadın seni bir ömür bekledi. Hayatın sevda karşısında ne önemi var?
baran: Doğru... Sevdanın karşısında hayatın ne önemi var.
berfo: Sen yapabilir miydin benim yaptığımı? En sevgili arkadaşına ihanet edebilir miydin? Onu jandarmaya şikâyet edebilir miydin? Arkadaşının altınlarını çalabilir miydin? O altınlarla arkadaşının sevdiği kadını anasından babasından satın alabilir miydin? Arkadaşını ölüme gönderebilir miydin? Ama ben yaptım... Aşkım için yaptım. Şimdi sen söyle bana hangimizin aşkı Keje'ye daha büyük. Hangimiz Keje için bu kadar günaha girmeyi göze alabildik? Ben bunları yaptım. Çünkü âşıktım. Vurulmuştum, ölüyordum aşkımdan. Bu aşk için ben cehennemde yanmaya hazırım. Ya sen?
türk sinemasında bir devrim yaratan filmdir. şener şen bu filmde türk sinema tarihinin en iyi oyuncularında birini olduğunu bir kez daha kanıtlamıştır ki ben dahil bir çok kişiye göre zaten en iyisidir. unforgiven dan çalınan bir sahnesi yoktur. hikaye tamamen bizden bir hikayedir anadoludan kopmuştur. arada bakınca görülen benzerlikler olması böyle büyük bir filme çalıntı demek için yeterli değildir.
yazarın notu: torrent sitelerinde bir türlü bulunamayan filmdir. *
--spoiler--
ben sana cocuga kefilim demistim. bir mesele olursa benimle konusmalisin demistim... sozunu tutmadin, cocugu öldürdün...olmadi...anlasmayi bozdun...
silahı ateşler
--spoiler--
şener şen in "haklısın. aşkın yanında hayatın önemi ne ki?" cümlesiyle kendimi yerden yere vurmama sebebiyet verdiği, türk sinema tarihinin bence en iyi filmlerinden biri. şener şen her zamanki gibi klasını konuşturuyor. özellikle finalinde ağlamamak çok zor...
vizyona girdiği yıl olay yaratan, dandik amerikan filmleri hegomanyasına son veren baba bir başyapıt. popülist bir filmdir diyen dangalaklara bakmayın siz. oyunculuk, müzik ve senaryonun güzel bir biçim de harmanlandığı tamamen türk malı drama. yanılıyorsam düzeltsin arkadaşlar ama oscar adaylığı da vardır.
bir insan evladının göğsüne atılan üç kurşunla altı katlı bir binanın en üst katına nasıl çıkabileceğini kanıtlamıştır. helal olsundur. Arnie bile bu kadar dayanamazdir.
bir şener şen harikası filmdir. gerçi tüm kadro harika bir oyunculuk çıkarmıştır ama onun yeri bir başkadır. yıllar sonra tekrar izlendiğinde bile yeni bir şey bulacağınız ender filmlerdendir. başyapıt demek te herhalde bu olsa gerek.
kısacası eşkiya uçuruma yuvarlanmakta olan türk sinemasının yolunu kesmiş, kaliteli, içten, bizden bir film özlemi içindeki seyirciyi tam kalbinden vurmuştur.
zamanının en populist filmidir. bu yüzden büyük iş yapmıştır. magazinel bir roman havası taşıdığı için zamanının gençliği tarafından sevilmiştir sadece. bunun dışında filmdeki manyık ve kurgu yanlışları bana 70'li tyıllarda çekilen kartal tibet, irfan atasoy filmlerini anımsatmıştı.ayrıca final sahnesi de unforgiven'dan çalınmış.
35 yıl sonra gelen özgürlük, sular altındaki köy, tesadüfler, ihanet, cumali'nin ölümü, baran'ın intikamı, eşkiyanın çaresizce damlarda dolaşması, ölümün soğuk nefesi, patlayan havai fişekler, kollarını boşlukta iki yana açmış eşkiya, tüyler diken diken...
beni mapusta vurdular keje,ölmedim... hastalandim, cigerimi orda biraktim yine ölmedim... cok dovduler beni, kan kustum ama ölmedim... yasadim... seni bir kez daha gorebilmek icin yasadim. simdi bana dediler ki; kimse sesini duyamiyormus... susmussun... benimle de konusmayacak misin keje? sesini duyamiyacak miyim?
kelime anlami olarak kanun disi hareket eden nizami bozan kisi veya gurup. gunumuzde mordern bir konusma olarak artik bu kelimeyi kullanmiyoruz onun yerine terorist diyoruz,
gecin bunlari yaw
millet eskiyanin anlamini bildigi icin biz 3-5 eskiya ile bas edemiyoruz dememek icin politikacilarin yerine terorist dedikleri, toplumsal korku yaratmada komunizmin yerini alan, aslinda basit bir anlami olan ama hic bir politikacinin bir tarafi yiyipte millet bunun ne oldugunu anlar diyerek soylemeye bir tarafinin yemedigi kelime.
Yavuz Turgul'un Türk sinemasına vermiş olduğu hayat öpücüğü. Öyle ki, Filmin tamamını geçtim, neredeyse her sahnesi ayrı bir klasiktir. Oyunculuklar, erkan oğur üstâdın müzikleri, sinematografi filan bir yana, bu filmin benim için en önemli yanı sorduğu sorular olmuştur. "aşk için dostluğunuzu satar mısınız?" ya da "kendi hayatınız karşılığında dostunuzun hayatını feda eder misiniz?" gibi cevaplanması gerçekten kolay olmayan bir dolu soru. Ayrıca berfo'nun baran'a ayar üstüne ayar verdiği sahnelerin sinemamızda eşi benzeri yoktur. berfo Her ne kadar filmin kötü denilebilecek karakteri olsa da (bu arada rahmetli Kamuran usluer muhteşem oynamıştır o rolü) söylediği her söz dibine kadar doğrudur. Hele ki "söylesene, hangimiz daha çok seviyor keje'yi?" diye başlayan bir tiradı var ki, senaristlerin ders diye okuması gerekir.
Unutulmaz sahne ve diyaloglardan bazıları için;
(Berfo, cumali'nin kurtulması için baran'a verdiği çeki ödemez. Çek karşılıksız çıkınca da demircan'ın adamları cumali'yi vururlar. Bunun üzerine baran dehşet salmaya başlar... ilk durağı berfo'dur.)
"çocuk öldü. Verdiğin şey sahte çıktı. Niye?"
"hatırlar mısın? Çocukken seninle 'kındik' oynardık. Hep ben seni yenerdim. Sen bir gün bile "neden hep ben yeniliyorum" diye sormadın. Ben hep aldattım."
"çocuğun öleceğini biliyordun. Niye yaptın?"
"çocuğun ölümünün ne önemi var? Keje"yi alıp gitseydin aşkın için bir şey yapacaktın. Ama sen keje'yi bir insan hayatına feda ettin. Sevdiğin kadını, kıytırık bir herifin hayatı için harcadın gitti! Halbuki o kadın seni bir ömür boyu bekledi. Hayatın sevda karşısında ne önemi var?"
(baran silahını çıkarır ve berfo'yu vurur) "doğru... hayatın ne önemi var sevda karşısında..."
*
(cumali vurulmuştur. Kaldıkları otelin çatısına kadar gitmeyi başarır. Ve ölüm anını beklemeye başlar. O esnada olayı haber alan baran koşarak gelir)
"ayaklarımda... ayaklarımda bi sıcaklık var. Yukarı doğru çıkıyor. Ne bu? Sen çok vuruldun, bilirsin eşkıya. Ben ölecek miyim?.. hiç yoktan üvey annem geldi aklıma. Kendini damdan aşağı attı. Beyaz elbiseleriyle... kuş gibi uçacak zannettim. Taş gibi yere çakıldı. Sonra... emel geldi aklıma. Onu vuracağımı hiç düşünmemişti. Ben de düşünmedim. Her şey birdenbire oldu. Ben şimdi cehenneme gideceğim di mi?"
"kimin nere gittiğini kim bilir?"
"hani senin memlekete gidecektik? Hani dağlara çıkacaktık? Çok korkuyorum eşkıya, beni bırakma! Çok korkuyorum... çok..."
"korkma... sadece toprağa gideceksin. Sonra toprak olacaksın. Sonra, sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin. Oradan özüne ulaşacaksın. Çiçeğin özüne bir arı konacak. Belki... belki, o arı ben olacam..."
*
(finaldeki çatışma sahnesi. Genç bir polis silahını baran'ın göğsüne dayar ve tetiği çeker. Fakat silahta kurşun yoktur. o anda Hayatı baran'ın ellerindedir)
"bir gün, dağda bir kurtla burun buruna geldim. Tüfeğimi doğrulttum hemen. O da hırlamaya başladı. Dedim ki kendi kendime; birazdan ikimizden biri yok olup gidecek. Kimin gücü kime yeterse... haydi git! Sen daha çok gençsin. Yazıktır sana..."
