1996 yapımı, başrolünü şener şen'in canlandırdığı türk filmi. 1990 sonrası hiç düzgün film görememiştik. en güzeli bu film olsa gerek. tam bir başyapıt.
eşkıya: korkma.
sadece toprağa gideceksin.
sonra toprak olacaksın.
sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin.
oradan özüne ulaşacaksın.
çiçeğin özüne bir arı konacak.
belki.. belki o arı ben olacam.
eşkıya : bana neden ihanet ettin berfo? berfo : ihanet ha? demek sen benim yaptıklarıma ihanet diyorsun?
peki. iyi. öyle olsun. şimdi ben sana şöyle desem.
ben bunları yaptım.
çünkü aşıktım. yani vurulmuştum. ölüyordum aşkımdan.
bunun üzerine kim bana ne diyebilir?
ihanet ne? aşkım için yaptım ulan! ahlâksızlık mı? evet, yaptım. ben, en yakın arkadaşımı - seni, jandarmaya ihbar etmiş adamım.
sen yapabilir miydin benim yaptığımı, he?
en sevgili arkadaşına ihanet edebilir miydin?
onu jandarmaya ihbar edebilir miydin?
arkadaşının altınlarını çalabilir miydin?
o altınlarla arkadaşının sevdiği kadını, anasından babasından satın alabilir miydin?
arkadaşını ölüme gönderebilir miydin?
ama ben yaptım. aşkım için.
şimdi söyle bana. hangimizin aşkı kejeye daha büyük, he?
hangimizin?
hangimiz keje için bu kadar günaha girmeyi göze alabildi?
bu aşk için ben cehennemde yanmaya hazırım.
ya sen?
bugün çekilse kimsenin yüzüne bakmayacağı ancak sinemanın bittiği günlerde çekildiği için efsane haline gelmiş bir filmdir.
şener şen'i bir kenara koyarsak bu film kötüdür, hele hele bir yıl sonra hemde aynı mekanlarda çekilmiş ağır roman'ın yanında çok kötüdür. ben bunu bilir bunu söylerim. ağır roman'da herkes muhteşem oyanmış artık sınır filan bırakmamıştır, ancak eşkıya'da şener şen vardır başka da bir şey yoktur. koskoca kamuran usluer bile vasatı aşamamıştır bu filmde.
iki tercih yapmam gerekise filmim kesinlikle ağır roman'dır. eşkiya biraz fazla abartılmış bir filmdir.
--spoiler--
beni hapiste vurdular keje ölmedim. hastalandım, bir ciğerimi orda bıraktım, gene ölmedim. çok dövdüler beni, kan kustum ama ölmedim. yaşadım... seni bir kez daha görebilmek için yaşadım.
--spoiler--
Sinema dergisi okurlarının seçtiği Tüm Zamanların En iyi Yüz Türk Filmi listesinin bir numarası seçilmiştir. kanımca da bir numarayı sonuna kadar hak eden bir filmdir.
ismini her duyduğumda yeniden izleme isteği uyandıran muhteşem filmdir. film sadece bir eşkiyanın hayatını anlatmaz. aynı zamanda zenginliğin her kapıyı açan pis bir anahtar olduğunu da vurgular. para için her bokun yapılabileceğini de anlatır. hayatta her insana güvenilmeyeceğine dem vurur. emektar sinemacıların belki de bu yolla bütün emektarların emeklerinin karşılığını alamadığını anlatır. yüreğine sağlık yavuz turgul.
yavuz turgul bu filmle hayatının en iyi filmini yapmış olduğu için diğer filmlerine dudak bükeriz. yerli yabancı diye sınıflamadan çok rahatlıkla dünyanın en iyi filmlerinden biri diyebilirim. türkiyede yaşayan insanları etkileme katsayısı daha yüksektir gerçeğini kabul ederek. müzikler, oyunculuklar, senaryo efsanedir, yeterince değinildiği için benim değinmeme gerek yoktur. *
nedense bu film beni tekrar istanbuldan ve büyük şehirlerden soğutmuştur. filmin öyle bir havası var. gerek 90'ların kötü havası işlendiğinden gerekse beyoğlunun kirli sokaklarında geçtiğinden bende böyle bir etki uyandırmıştı.
gayet güzel bir film olmasına rağmen bir yerlerinde felaket bir eksiklik var. 3 kez izlememe rağmen o eksikliği daha bulamadım. bir kez daha izledikten sonra bulacağıma söz veriyorum.
istanbulun çatılarında dağlarda gezer gibi gezen bir eşkiyanın varlığı insanın büyük şehirde kaybettiğini sandığı kültürün ve saflığın halen devam ettirebileceğini hissetirir insana.
--spoiler--
- Çok korkuyorum eşkiya. Beni bırakma çok korkuyorum. Çok.
- Korkma sadece toprağa gideceksin...
Sonra toprak olacaksın...
Sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin...
Oradan özüne ulaşacaksın...
Çiçeğin özüne bir arı konacak...Belki...Belki o arı ben olacağım.
--spoiler--
ucuz prodüksiyonla nasıl büyük işler başarılabildiğinin kanıtıdır. türk sinema tarihinde oscar muhabbetleri bir tek bu filmde dönmüştür. ancak film listeye alınmamıştır. yıllar boyunca komedi filmlerinde insanı güldüren şener şen, bu filmde adeta oyunculuk budur dedirterek nasıl ağır rol oynanır, nasıl oyunculuk yapılır resmen bunun dersini vermiştir. ayrıca filmdeki birçok sahne gerçekleri anlatmakta, ülkenin içinde ne biçim hayatlar var onu göz önüne sermektedir. hadi her yeri geçtim, son dakikalarda çatıda kurşunu biten polisle karşı karşıya gelme sahnesi yok mu? işte budur diyor insan. adı eşkıya, vatana millete devlete polise jandarmaya saygılı eşkıya. film budur üstad.
