Düşünme kapasitesi arttıkça realist olmaya başlıyoruz. Haliyle hayaller kurmak, güzel günlere inanmak da imkansızlaşıyor. Anını yaşamayı bırakıp sonuna odaklanan insan aşık olmayı gözden kaçırıyor. Ne acı. Tam da aşık olunacak insanlarız aslında.
ben üniversiteyi bitircem öyle boş beleş bi bölüm de okumuyorum ama acı çekiyorum. böyle konuşursunuz ama sonra bi zalim gelir tüm hayatınızı alt üst eder. okulunuzdan soğursunuz hayata küsersinizç
