"Belki benim kağıt param,
Bir şekilde, döne dolaşa
Senin cebine girmiştir.
Belki aynı posta kutusuna,
Değişik zamanlarda da olsa
Birkaç mektup atmışızdır."
kimi depresif olur kimisinin içinde kelebekler kıpır kıpır kanat savurur kimisi gece saat 4:42 de sarı filtre sigarasını karanlığı aydınlatan tek kaynak bilgisayarının önünde içine çeker hızlı hızlı. Çünkü lise yıllarından kalma bir alışkanlıktır bu onun için, lise tuvaletlerinde daha doğrusu...
işte eylül akşamları böyle edebiyat yaptırır adama ayırt etmeden.
insanı sürekli olasılıklar üzerine düşünmeye sevk eden bir parçadır.
Belki aynı toprağa basmışızdır.
Belki aynı gökyüzüne bakmışızdır.
Belki aynı bankada sıra beklemişizdir.
Belki aynı marketten transparan yarabandı almışızdır.
Değişik zamanlarda da olsa belki aynı dakika paketini yapmışızdır.
Belki aynı otobüs firmasının koltuğuna kafamızı koymuşuzdur.
işte böyle böyle delirtir bu şarkı adamı. O yüzden çok şey yapmayın.
Bu şarkı ve aşk tesadüfleri sever filmi... Mümkün olduğuna inandığım en tatlı imkansızlık.
Çok romantik ve bir o kadar gerçekçi. Soruyorum; hangimiz cebimizden çıkan bir paranın peşine düşüyoruz? Belki de gerçekten bir kağıt para döne dolaşa o kişinin cebine giriyor. Bilemiyoruz. Bu hayatın en güzel yanı bence. Kiminle aynı rüyayı gördüğümüzü ya da kimin kalbini kırdıktan sonra o kişinin kalbine düşeceğimizi de... Doğduğumuz gün yan kuvözde kimin yattığını da.
