hep genç kalacağını, ihtiyarlayıp elden ayaktan düşeceği günleri öngöremeyen bünyelerin hayal ürünü başlıktır.
devam edin arkadaşlar. bir tas çorbaya muhtaç olduğunuz günler gelince, gençliğinizde çıtırdattığınız çıtırlar yapıverecekler zaten o çorbayı. size içirecekler. ve sizin de ihtiyacınız olan şefkati, eşiniz, evladınız, torununuz değil de 'çıtır' gösterecek.
ha! bunun bir de bayramı vardı değil mi?
o zaman da zaten o 'çıtır'lar gelip kapınızı çalıp elinizi öpecek, sizin yalnızlığınızı paylaşacaklar.
evlilik bir kale gibidir. dışarıdakiler içeri girmeye, içeridekiler dışarı çıkmaya çalışır. evli olanlar ne dediğimi zaten anlamıştır, bekarlar da evlenince anlar.
biriyle bütün hayatını paylaşıyorsan ve eğer başına bir şey geldiğinde anne babandan önce o koşuyorsa; hakikaten başına bir şey geldiğinde aranacak ilk kişinin o olması gerekiyorsa evlilik bunun tek yolu. Birbirinin sorumluluğunu almak ve birinin senin sorumluluğunu almasını istiyorsan, aşık olduğun ve bir arada yaşayabildiğin insan ise o, devletin bu ilişkiyi tanıması için evlilik gerekiyorsa mecburen çıkıyor gereksiz - saçma olmaktan ve hatta yapılması gereken oluveriyor birdenbire. seçtiğin kişiyle hayat paylaşabileceğini deneyimledikten sonra korkacak tiksinecek bir şey değildir evlilik. Yürütmesini ve doğru kişiyle olduğunu bilene...
ya eğer doğru insansa neden saçma veya gereksiz olsun. eğer doğru kadını ya da doğru erkeği bulursanız ortadaki çoraplar için ya da ortasından sıkılmış macun için kavga etmezsiniz. şuan bulamadım ama umarım hayatımın kadınını bulurum.
güvenin bir imza ile sağlanması kadar saçmadır.
ama toplum şartlarında gereklidir. en basiti örnekse şudur;
yıllarca biriyle ilişkiniz vardır. mutlusunuzdur. bir hayat paylaşıyorsunuzdur. ama kaderin cilvesine bakın adam bir trafik kazası sonucundaöldü. siz hukuken onun bir fotoğrafı üzerinde bile hak edemezsiniz.
evet bu yanlış sözleşmelere ve kan bağına göre şekillenen sistemdedir.
evlilik belki tam karşılığı değildir ama bağlanmak saçma ve gereksiz bir şeydir, doğru. hatta yorgunluk ve üzüntü verici bir şeydir. bırakıp gidemezsiniz, boşveremezsiniz.
tek kişilik bir akılda/beyinde/dimağda 2 kişiyi yaşatmak zorunda kalırsınız. yorar, ağzınıza sıçar. kendi dertlerinizi öteler, umursamazsınız, onunkileri öteleyemez, umursarsınız.
sevmek, bağlanmak zor iştir ama sever, bağlanırsınız, evlenirsiniz. kolay gelsin...
Kesinlikle yanlış bir düşünce evlilik süper bir şey düşünsenize sevdiğiniz insan her an her saniye yanınızda olabilicek bütün hayatınızı onunla paylaşabileceksiniz mükemmel bir duygu bu.
Eğer kadın evliliği gelecek garantisi olarak düşünüyorsa orada bir sorun var demektir. Erkek içinse evlilik fazla gerekli değildir, zaten seviyorsan beraber olursun sevmiyorsan olmazsın.
evlenmek inançsızların harcı değildir. Birine güvenmek için önce ona inanmak lazımdır da, bu çoğu zaman böyledir. Maneviyat işidir birini sevmek, ona inanmak, onunla evlenmekte aynı tabi. Öylesine sıradan basit bir meseledir aslında birini sevmek, aşık olmak. Evlilik ilişkinin sadece dipnotudur. birbirini gerçekten aşkla sevenlerin etrafında serilidir o ilişki evreleri. Siz sadece seversiniz. Birde bakmışsınız sevgilisiniz, nişanlısınız, evlisiniz... nasıl bir evreden geçtiğiniz umrunuzda bile değildir. onlar sadece toplum hayatının size yakıştırdığı sıfatlardır. siz sadece seversiniz... yeri geldiğinde bir yüzük takarsınız, yeri geldiğinde bir imza atarsınız. hiç bir fark yoktur ilişkinizde, siz hep seversiniz... şimdi bakıyorum da evlilikten öyle çok şeyler bekleniyor ki... öyle çok tüketilip atılabilecekmiş gibi anlatılıyor ki evlilik. fütursuzca sıkılırsam ne yaparım diye düşünüp kaygılanılmakta. en saf duygular bile tüketilebilmekte... anlatmak istiyorum ama yaşamak daha kalıcı etki yapar diye düşünüyorum o yüzden susuyorum.
bağlılıkta çok zevklidir adrenalin gibi.Doğru zaman kişi vs. olduğu sürece tanımanın ve tanınmanın verdiği huzur, ileride tadabileceğim duyguların ötesinde haz vericidir.Kesinlikle evlilik yaşanması gereken durumdur
20 yaşındaki kız tribi. 25 olunca akıllarına kurt düşer, 29 olunca çocuk yapmak için geciktiğini hisseder, 30lu yaşlarında ise evde kalmadıysa tam bir ev hanımı olur. canım benim ya.
