hiç oralı değilim. durduk yere niye düzenimi bozayım. riski çok fazla ve gereksiz bir risk. insanın bir anda tüm hayatı altüst olabilir, bu riske değmez.
Böyle hafif yukardan, avuç içlerimde bi kaç tutam saç teli, üçe ayırmışım, bi birini diğerinin üstünden geçiriyorum, sonra bi diğerini, sonra kalan diğerini.. böyle ip gibi de olmuyor ama oluyor işte bi şekilde.. arada bi eğilip öpüyorum saçlarından koklaya koklaya sonra geri çekilip olduğum yerden tekrar bakıyorum evliliğe..
yaşıtlarımız çılgınlar gibi evleniyorken how i met your motherdaki ted gibi evde kalma telaşı şöyle bi bastıracak gibi olsa da mutsuz evlilikler terörü sağolsun elimizden tutup bizi kurtarmaktadır.
Ben iyi bir açı ile bakıyorum ama evlilik bana aynı açı ile bakmıyor. Bakmış olsaydı şimdi evli olurdum. Küçükken 26 yaşında evlendiğimi hayal ederdim sözlük. Arkadaşlarım 23 te başladı bir bir evlenmeye. Ben şimdi 25 yaşındayım ve seneye bu vakitlere kadar bir söz nişan bir şeyim yoksa resmi bi şekilde evde kalmış olacağım küçüklük hayalime göre. Ahaha.
Mantık evliliği orospuluk ve yıkıklıktan başka birşey değildir. insanlar bunu normal birşeymiş gibi lanse ediyorlar. Aşık olmadığım sürece asla evlenmem çünkü sevmediğim bir insana ömür boyu katlanamam. Karşıdaki insanın da sana aşık olması lazım, uzun süreli bir ilişkiye katlanabilecek dayanıklılığa erişmiş olması lazım. Ruh ikiziniz olmalı birde. Birlikte yapabileceğiniz ortak noktalar ve zevkler olmalı. Ten uyumu olmalı. Acayip önemli bunlar. Körü körüne evlenen insanları anlamıyorum.
