benimdir.
biraz şöyle bir mantığım var.
hayat kalitem 10 üzerinden 6-7 bandında ilerliyor.
evlenirsem 10/10 da olabilir. 1/10'a da düşebilir.
hayatını beraber dizayn etmek zorunda kalacağın bir ortak, kısıtlanacağın bir özgürlük, belki hiç sevmeyeceğin damat olacağın bir aile, bıktığın ve tahammülünün kalmadığı bir kadın, ödemek zorunda kaldığın borçlar, organize etmek zorunda kalacağın bir düğün, boşanırsan ödemek zorunda kalabileceğin bir nafaka, sorumluluğunu almak zorunda kalacağın bir çocuk.
Şu an düğün nişan kına gecesi şu bu derken cebinde en azından 1 milyon tl’si olmayan erkektir.
1 milyon tl’ye %48 faiz alsan 36 bin liraya yakın parayı cebine koyarsın ayda. Artık ekonomik düşünmek lazım.
Evlilik şart değil kaldı ki, bir yüzük takarsın sembolik birlikte yaşarsın. Belediye nikahı imam nikahı fian yaparsın aile arasında tamam. O tantanalara para harcayacağına ev alırsın, araba alırsın eşinle.
Evlenmekten değil ama evlilik sürecinden korkan erkek olabilir. Şahsen ben böyleyim mesela. Maddi yönden bi sorunum yok (tabi ki baba parası yoksa nerdeeee aq) ama o süreç beni geriyor. Buna katlanmam için kızı çok sevmem şart. Yoksa kaçıyorum. Daha önce 2 kere kacmisligim var maalesef. Elimde değil geriliyorum o muhabbetlere. Çok sevdiğim biriyle de olmuyor zaten, çok sevince sacmaliyorum çünkü. 37 yaşında bekar kalmak da çok boktan bi şey, keşke evlenseydim dediğim de çok oluyor ama çok büyük ihtimalle hiç evlenmicem.
bence de korkmalı. Yasalar kadınlardan yana. Erkek evlenirken 1 kere boşanırken 10 kere tecavüze uğruyor. Kadınları bağlayan bir durum yok..
eğer herşeyi istemeyen bir kadın bulursanız evlenin. lüks yaşayan kaç kızdan kaçtığımı hatırlamıyorum.
evlenmek çüküne musluk taktırıp buna birilerinin fatura kesmeye başlamasıdır. lokantaya yemek yemeye gidip yemek yedikten sonra hem bulaşığı yıkayıp hem tuvaleti temizleyip hem bütün restoranı baştan aşşağı temzileyeceksiniz denilip yemeğin bu bedelle ödenmesidir. bu kadar büyük karmaşıklığa ne gerek var. eski zamanlarda insanlar küçük topluluklar halinde ve rezil riyakar bir feodalitede kabile grup düzeninde yaşıyorlarken başkaları ne der başkaları için küçük hayatlar yaşanıyordu insan bireyselliğini ve özgürlüğünü keşfetti. bunları anlayıp idrak edince gözleri bağlı bir dolap beygirine dönüşmek istemediğini anladı. kadınlar için ise hayatını bedavadan sürdürmek için hala köhne bir sömürü aracı ama erkekler bu kokuşuk masaldan çoktan uyandı ondan evlenmiyorlar.
Bu ekonomik sartlarda korkusu boşa değildir. Evlenmenin maliyeti, bir çok ailenin sınırlarını aştı. Zaten pek gerekte yok, her taraf kadın kaynıyor. ağzın laf yapiyorsa, elin ayağında biraz düzgünse yalnız kalman mümkün değil.
