valla haklı kızdır dostlar. evlilik deyince el ayak titriyor bende.
dur bismillah okul bitti, hayatıma bakayım derken daha kaç gün oldu. bi dört senelik adamı gömdüm bu evlilik meselesinin altına. dahası da artık allaha emanet.
her neyse.. işin maddi boyutunu geçiyorum. hani bi evlilik ve çocuk için gereken maddi şartların hazır olmaması. keza kendim kurmak istiyorum bunları.
bir de şu var, ulan hayatım çok güzel? düzenim değiştirmenin getireceği riskle yüzleşemeyecek kadar bana uygun ve rahat. neden huzurlu aile hayatımdan, enerjimi verdiğim işimden, hobilerimden, dostlarımdan vazgeçip bütün bu emekleri belki de tutmayacak bi iletişim şekline gömeyim?
görüyorum ya hep sağda solda. evlinin en mutlusu bile, hayatlarından bahsederken ama diye devam ediyor cümlelere.
Cidden madem evlenecektim neden buralara kadar geldim? Hayatıma hiç kimsenin karışmasını istemem. Eve geldiğimde tek başıma olmak, soru sorulmadan somurtabilmek isterim. Öyle yani.
Gelişim evrelerinde bir saplantı yaşayan bireyin bu saplantı çözümlenmeden kişiliği oturduğunda ömür boyu yuva kurmak istemeyebilir, güven sorunları yaşayabilir, travmatik olaylardan kaçınmak isteyebilir, bağlanma sorunları yaşayabilir, bir kişiyle uzun sğreli ciddi ilişkiler yaşayamayabilir.
Evlenmek ya da evlenmemenin değil, evliliği sağlıklı sürdürebilmenin önemli olduğunu bilen kızdır.
-Çevresinde bir çok yanlış evlilik görmüştür,
-Kadınların mutsuz oldukları halde, kapana kısılmış kediler gibi ürkek ve suskun olduğunu izlemiştir,
-Erkeklerin bencilce egolarının asla son bulmayacağını biliyordur,
-Mutlu olayım derken, mutsuz olmaktan korkuyordur,
-Tam anlamıyla güvenebileceği bir insan, karşısına çıkmamıştır,
-Kendi sorumluluklarına bir de eşi olacak kişinin sorumluluğunun eklendiğini bilecektir,
-Ve ne yaparsa yapsın, bir süre sonra çocuklarım diyerek susacağının farkındadır.
Ama her şeye rağmen, bir gün, artık hayat yükünü omuzlarından çekip alacak, dışardaki sorunları üzerine yıkabileceği, ağlayacağı bir omuz olmasını isteyen, destek ya da köstek düzenli bir ilişkiye sahip olmak, en yüce annelik duygusunu yaşamak isteyecektir.
Bu nedenle; evlenmek istemeyen kız yoktur; Evliliği erteleyen kız vardır.
Benim o ben. Evet sorun nedir. Su son on yilda giydigi kilif kadar korkutan bi hal goremiyorum.sahte gulmeler, sevgiyi baskasina kanitlama cabalari, tasla altinla -suprizin hediyenin buyukluguyle olculen nezaket , begeniye gore yasanilan kalip hayatlar . Sanki birbirinin kopyasi gibi bakislar begenilen insanlara uyum arttikca normal olan buymus gibi kabullenip yasmaya baslmalar . Bu istenir mi niye istensin ki.
bu devirde baya haklidir. gun gecmiyor ki eski esi tarafindan öldürülen, satilan, hastalikli serefsizlerin "kiskanclik"lari yuzunden yuzu taninmaz hale gelen bir kadin haberi duymayalim.
Evliliğin bir gereklilik olmadığını düşünen , toplum normlarına ve klasik düşüncelere karşı çıkan kızdır. Hiçbir şey yaşamadığı direkt kendi düşüncesi olarak istemeyen biri olabileceği gibi geçmişte kötü deneyimlere şahit olmuş olabilir . mesela ben kendi ailemde evliliği iki tarafında birbirini tükettiği bir şey olarak gördüm ister istemez beynime bu işlendi çok istisna bir durum olmadığı sürece evlenmek istemiyorum .
en iyisinin bu olacağını bilen kızdır. evlenmek nedir? gelenekleri sürdürmek mi? değil. evlenmek yasal sevişme iznini almaktır, evlenmek düz mantıktır. yine birini sever, yine aşık olur ama evlenmeden de sürdürebilir bu ilişkiyi. hem nedir çocuk yapmak, mutlu bir aile kurmak. her şeyden önce bir birey dünyaya getirip ona dünyanın acılarını çektirmek. asıl evlenmemek cesaret ister, hayalleri de vardır o kişinin, geleceğe dair planlarıda, erkeği de vardır o kadının, zaman kavramını da yırtıp atmıştır.
işte yaşamak bunun gibi toplumsal düşünceleri atmak ile başlar.
