çocukluğunu yeşilliklerin içinde geçirmiş şimdide kocaman şehirde betonların arasında çocukluğunu özleyen ve kendine küçük bir dünya kurmaya çalışan erkektir.
çiçek yetiştirmeyenlere nazaran pek farkları yoktur. misal benim kaktüsüm var, iki adet. iki ayda bir çay bardağının yarısını dolduracak kadar su veririm. gerçi babam "radyasyon yayıyo bu bilgisayar, kaktüsler alıyormuş bunu hede hödö" diye sıkıştırmasaydı gidip de kaktüs almazdım. şimdi memnunum ama, şikayetçi değilim. büyüdüler de biraz, bakım da istemiyorlar. ne güzel işte.
botanik, bitki bilimi, peyzaj, peyzaj mimarlığı gibi şeylerden haberi olan erkektir. hatta belki mesleği icabı bunları biliyor bile olabilir. haydi tut ki mesleği bu değil; hani sen şu anda nefes alabiliyorsun ya mesela, hani oksijen diye bir şey var ya istemediğin insanlarla aynı anda solumak zorunda kaldığın, bunun kaynağı be bu çiçek deyip attığın özünde bir bitki olan şey. bunu bir erkeğin yetiştirmesinde bu kadar anormal olan nedir?
canlı be bu bahsettiğin şey, bildiğin canlı. o zaman kedi-köpek besleyen erkeklere de bu tanımlamayı yapalım. oooh ne güzelmiş be. bayılıyorsunuz insanlara saçma sapan şeyler üzerinden saldırmaya. bu nefretin kaynağı ne olabilir diye düşünmeden edemiyor insan. bir erkek evinde çiçek yetiştirdi diye eziklikten, cinsel istikrarsızlıktan tut da aşktaki hezeyanlarına kadar nasıl yaftalanır ya?
tabii aklı fikri sadece karşısındakini gece nasıl becereceğinde olan insandan çok fazla mantıklı düşünce de beklememek lazım. komik olmayın. insanlara nefretinizi en azından daha mantıklı şeylerle gösterin.
