piyanoya ilk hevesimi bu adamın waltz ini youtubede izlerken hissetmiştim. vesile oldu piyano çalmama. şimdilerde favori sanatçım değil ama hala çok severim.
Kendisi Rus ve şu sözler dökülmüş dilinden ince ruhlu şaheserin.
"Ruslar şarkı bitince alkışlıyor fakat Türkler şarkının başında alkışlamaya başlıyor. Bu durum ilk başta garibime gitti fakat zamanla alıştım ve Türkleri çok seviyorum." Diye bir yorumda bulunmuş.
ilk başta bir grubu varmış ve burada gitaristmiş. Grup ayrıldıktan sonra piyanoyla tanışmış ve iyiki tanışmış.
Bütün şarkıları önce seni dibe batırıyor sonra şaha kaldırıyor.
Şarkılarının başında bütün hayatını süzgeçten geçirme ve hatalarınla yüzleşme düşüncesine daldırıyor seni.
Sonra diyoki:
"dur daha yenileri var! Yine hata yapacaksın bundan önce de yaptın bundan sonra da olacak..."
Şarkı ilerliyor.
"Ama sen yine de dimdik ayağa kalkacaksın."
Unutmadan: kendisinin bugün harbiye de konseri var. Gidenler çok şanslı.
Bestelerinin bir yanı yaprak döküyor bir yanı bahar bahçe. Bunu aynı şarkı içinde bile yaşatabiliyor. (bkz: evgeny grinko valse)
En derine düşünmek neyse onu başarıyorsunuz ve içinizi tuhaf bir huzur kaplıyor. Kıymeti bilinesi sanatçı.
Gereğinden fazla şişirilen sanatçıdır. Genel olarak birini çok çabuk parlatmayı sevdiğimiz için en meşhur olduğu ülke Türkiye'dir. Kendisi piyano çalıyordur, piyanist değildir. Piyanist olmasına var daha. Gerçekten piyano dinlemek istiyorsanız size bir kıyak yapayım.
Son ses açıp kulaklıkları takınca, baktığım her şey anlam kazanıyor. Okula giderken, yemek yerken, deneme yazarken, kitap okurken... Her yerde, dinleyebiliyorum. Sakinleştirici bir etkisi var Evgeny Grinko'nun.
istanbul da konserine gitme şansı elde ettiğim, sosyal medya üzerinden konser bileti pahalı diye sitem eden bir hayranını istanbul konserine özel davetli olarak çağıran müzisyen.
