çocukluktan beri gelen alışkanlıktır.. zira tuvalet adabını öğrenme yaşını 3 olarak baz alırsak 22 yaşında birisi ortalama olarak 19 senedir tuvalete her girdiği seferde kapıyı kapatmaktadır, gayet normaldir ve terbiye unsurudur..
fekat evde kimse yok iken girilen tuvaletin kapısını kapattığında hep zihinler de bir garipseme duygusu oluşur niye kapattım ki kimse yok evde denilerek..
ve fantazi olsun diye evde kimse yok iken artık kapı kapatılmaz ve tarifi olmayan rahatlama özgürlük duygusu oluşur..
insanoğlu ne gariptir ki saçma sapan şeylerin tabusunu kırmaktan bile zevk alır..
kucuklukten gelen korkularin bir urunudur. tuvaletten cikicak canavar fare zebani gulyabani gibi yaratiklari engellemenin bir yolu olarak insan pisikolojisine yerle$en olaydir.
tamamen psikolojik bir olaydır.rahat olma , güvende olma , kapalı kapılar ardında pislikleri halletme duygularından kaynaklanmaktadır.
mesala küçükken düşünürdüm "ya acaba bu ünlüler kaka yapıyormu" sonra derdim "yok canım o kadar terbiyesiz degillerdir ya" falan.onları sıçarken gözüm de canladırmak bana çok ters , ayıp geliyordu.keza burdaki kapı kapatma olayı da kendini koruma va dış dünyaya kapatma duygusundan ileri gelir.
alışkanlıktan da kayynaklanabilecek hareket gayet normal bir davranış ayrıca tuvalette çıkması olası misk-i amber kokularının bir nebze olsun odaya yayılması engellenebilir .daha ilginci ise evde kimse yok ken banyo kapısını kilitlemek tir zannımca.
insanoğlundaki mahremiyet dürtüsünün yalnız kaldığı anda bile peşini bırakmadığının göstergesidir. bir sakınca yoktur, nasıl rahat ediliyorsa öyle yapılabilir. *
