Monachopsis, bir yere ait hissedememe duygusuna denir. Ben de hissettim. Belki hala içimde taşıyorum, insanın içinde taşıması gereken diğer duygular gibi. Bu duygu beni çok yere sürükledi. Evim diyebileceğim bir yer istedim. Hiçbir yer benim değilmiş. Ama her yerde yaşanırmış. Ve insan alışırmış. Kendimizi yabancı hissettiğimiz bu evde, yarı huzursuz uykularımızı uyuduğumuz bu yatak bizim, inan. Kendini yalnız hissettiğin o yatağın iki oda ötesinde her zaman duyamasan da fısıldayıp duran, seni seven kalpler var ,inan. Gittiğimiz her yerde bizi seven kalpleri göreceğiz, inan. Evine hoş geldin. Hayatındaki bir dönemeci daha bıraktın arkanda. Güzel uyu gözbebeğim.
öğrencilerin bulmakta zorlandığı bulsa da bir şekilde ev sahiplerinin gazabına uğradığı barınma mekanları. hoş öğrenciler de bunu hakedecek şeyler yapıyo kabul ama abi öğrencileri genellemeyin be. bak şimdi ev bulmak için tırım tırım sitelerde dolanıp duruyoz.
şurdaki de güzel ama bizimkileri nasıl ikna edeceğiz du bakalım.
Annemin nefis yemekleri, canım yatağım, uzanmaya doyamadığım kanepeler ve ailem. Bir saati aşkın süredir bu saydıklarımla beraberim. Kısacası evim evim güzel evim.
bebeğin düzenli-rahat-tam randımanlı uyuması için çok önemli olan faktör.
hani ev ev ev derlerdi de bu kadar önemli olduğunu bilmezdim çocuk için. uzun lafın kısası bebek kendi evindeyse rahat yoksa başka ortam olsun ama altına kuş tüyü ser yine de mızmız.
anılarla dolu dört duvar, bilmem kaç metre kare mekan. Bugün a101 e gittim. bir an dejavu yaşadım gibi oldu. maalesef hoş bir mekanda demek isterdim ama a101. eskiden film izlemeden önce gider yiyecek içecek bir şeyler alırdım. onu anımsadım işte. eski evimi özledim. yorganımı başıma kadar çekip ağlamam lazımdı ama yer uygun değildi hemen eve gelip eylemimi gerçekleştirdim. nasıl bir ruh hastasıysam eski evimin emlak sitesinde ki resimlerini aldım onlara bakıyorum. alıştığım şeylerden kolay kolay vazgeçemeyen biri olarak zor günler geçiriyorum ama halledeceğiz.
Karları delip geçen güneş ışığı evin en sevdiğim odasına vuruyor. Evime aşık oluyorum her defasında. Gözlerimden yaşlar getiriyor bu imge. Saatlerce izleyebilirim.
*Evinizde hayvan besliyorsanız ve bunların tüyleri koltuklarınıza, kanepelerinize bulaşıyorsa elinize yapışkan bir bant sarın ve tüylü olan yerlerde gezdirin.
*Evinizdeki toz parçacıklarının büyük çoğunluğu ölmüş deri dokusudur.
*Evinizin güzel kokması için yer silme suyuna birkaç damla parfüm damlatmanız yeterli olacaktır. Evinizin uzun süre mis gibi koktuğunu göreceksiniz.
*Evinizin mis gibi kokmasını istiyorsanız, bir kaç tane karanfili az su ile kaynatın.
*Evlerde bulduğunuz örümceklerin yüzde 95’i asla dışarıya çıkmamıştır.
Uzun süre yurtlarda kalınca anlamını yitiren yapı.
10 seneyi aşkın yurtlarda kalıyordum yada kendi evlerimde bir şekilde sadece kendime yetebilmeye başkalarını çok takmamaya kendi işimi halletmeye alıştım yani alışmıştım ki, okul bitti şehir değiştirip memlekete döndüm dönünce iş ilk anda bulunmuyor ki sektörümde sürekli iş olan bir alan değil bunlar birleşince eve tıkılmak zorunda kaldım bu zorunlulukta da bir şeyi anladım ev aile bunlar bana yabancı şeyler misafir gibiyim.
Annem bir yabancı kardeşlerimi tanımıyorum sanki uzaktayken bu kadar yabancı değillerdi bana bilemedim. Yazmak istedim...
