Bir yerlere bir seyler karalamadan ve siz farkinda olmadan bir nevi gunlugunuz oluverir ev arkadasi...Yillar sonra kendisini ani deposu olarak kullanir ve omur torpusu dediginiz bu insanin artik kardes yarisi oldugunu farkedersiniz.
birgun gelir sevgilin henuz evli olmamaniza ragmen ev arkadasin oluverir. iste o zaman ona ne kadar tahamul edebildigini, onu ne derecede sevdigini ve en onemlisi onu ne kadar tanidigini tartarsin ki, bu ilerde gerceklesmesi muhtemel bir evlilik karari icin mukellef bir on sevisme olucaktir.
sevgili ile ayni evde baska kalacak yerin olmadan yasamakla, arada bir sevgilinin evine gidip bir bilemedin iki gece konaklamak arasinda ben soyliyeyim daglar sen soyle baglar kadar farklar vardir. e eninde sonun da misafirsindir ya da senin misafirindir. o yuzdendir ki ayni cati altinda yasama normlari kafada sorgulanmaz. hatalar goze batmaz..
israrla abaniyorum ki; sevgilinin iyi bir ev arkadasi olmasi ilerde iyi bir evliligin gerceklesmesine delalettir. e arkadasim, hayat dizilerdeki gibi toz pembe degil ki. insanlar birbirine her saniye asik gozlerle bakamiyor, her saniye canim cicim olmuyor/olamiyor. sampuan bitiyor alis veris niye aksadi diye birbirinin suratina bakiyorsun. ev kokuyor cop niye atilmadi diye gozgoze geliyorsun ve o sirada kimse ona hala asik oldugunu malesef hatirlayamiyor.
oyleleri vardır ki, onu ev arkadaşı diye tanımlamak yetersiz kalır, başka anlamlar yüklemek istersin. bir süre sonra bir bakarsın o anlamı kendisi coktan kazanmış bile. ondan başkasıyla olmak zorunda kaldığında beklersin yine anlamını kendisi kazansın diye. aslında tanıdıktır, bildiktir. her başlangıcın verdiği heyecan gibi her şeyin mükemmelliğine inanırsın. adapte olma zorunlulugunun gereğidir belki de, bilemezsin. kendine geldiğinde bir bakmışsın bir şeyler eksik. zamanla yabancılaşmayı sakinlikle izlersin, geçicidir dersin, birlikte geçirilen yılların gücüne inanırsın. bir süre sonra da kaybetmemek adına korumaya çalıştığın her şeyden aslında çoktan vazgeçildiğini görürsün. kontrolünün dışında gelişen her şey canını sıkmaya başladığında kendini kayırmak zorunda kalırsın. bu sefer de kalanları korumaktır derdin. yılgınlıkla çabalarsın. boşa zaman kaybıdır aslında, kırıldıkça anlarsın...
not: gerçekten yılgınlıkla yazdım, nasıl bağlayacağımı bilemedim. soyutta kayboldum. *
ömrünüzün ilk hayat arkadaşıdır aslında. Herşey çok güzel başlamıştır. Üniversiteye gitmekle başlayan gençlik hayalleri başka bir şehirde ayrı bir eve çıkmakla renkelenecektir. Birsürü hayaller vardır o eve dair, ev arkadaşı olarak çıktığınız yolda üçüncü bir kişi olmayacaktır. Bunalımın dibine vurursunuz birlikte, kahkahaların en keyifli hallerini yaşarsınız, içersiniz, sarhoş olursunuz, ağlarsınız, birbirinizin yanında olursunuz her daim.sonra zaman geçer ve geç de olsa anlamışsınızdır, siz sadece ev arkadaşıymışsınız, ötesi yokmuş işte. üçüncü bir kişi olmayacağına dair verilen sözler de son bulur o günlerde, biri gelir ve sizin hep hayatınızdaymış gibi davranarak can sıkar, zaten kaçmaya yatkın olan huzurunuz hepten kaçar, paylaşılan zamanlar azalmıştır. asılan suratlar artmıştır. gülümsemeler yoktur artık, sıkılmış ifadeler hat safhadadır. Derken yollar ayrılır ve kaçar gibi uzaklaşır o evden o evin ilk müridi. ne bir hoşçakal, ne de sıcak bir öpücük. yaşanan zamanların hatırına gözgöze gelmekten bile kaçınılır. velhasıl-ı kelam ilk hayat arkadaşınızla yollarınız ayrılmıştır. geç anlanacaktır; hayat arkadaşlığı ev arkadaşlığı demektir ve her daim destek olmayı gerektirir.
Bunca yılın hatrı var demeyip seni arkadan vurabilecek insandır. Kendisi pek sever ve sayılır yine de arkanın kollanması şiddetle tavsiye olunur.
(bkz: Dost Kazığı)
çok samimi bir arkadaşınızın, bu tanıma girmesiyle, nasıl bir canavara dönüştüğünü hayret ve hüsranla izlerseniz... yakın arkadaşlarınızla aynı çatı altında yaşamanız, arkadaşlığınızın yitip gitme tehlikesi açısından önerilmez.
dost kazığını iyi yedirenler, dost olduğukları kadar lost olan insan, yani kayıp modeli kişiler, arkadan konuşmayı sevdikleri gibi kalleş ve de anında satıcı kişiliktirler, ama şu bir gerçek pırlanta gibilerine de zor bulunmakdadır.
eve gelirken aldığı 5 li gofret setinin içinden 4 tanesini mideye indiren 1 tanesini size bırakan, her kapı çaldığında daha bakmadan "kim geldi" diyen, koltukta uyuya kalan, ışık açık olmadan uyuyamayan, sürekli üşüme halinde olan, 2 kişi olsakda sayesinde daha iki kişi kalamadığımız, "abi yemekleri sen yap çok güzel olmuş"* deyip gazı veren, her bahsedilen kız arkadaş için "abi olur bu iş" diyen ama fos çıkan insandır.allah kolaylık versindir...
tripleri sebebiyle kafasını ezmek isteyebilecğeiniz, insan sağlığını bozup psikolojisiyle oynayabilen, hastanelik olup ölümlerden dönmenize sebep olan, koridorda suratını gördüğünüzde şeytan boynuzlarınızın çıkıp onun boğazına saplanmak üzere hazırlandığı enteresan yaratık.
başta her şey çok güzel başlar "ne güzel beraber eve çıkıyoruz, yuppi heyoo vs" şeklindeki mutluluk belirtileri akabinde "lanet olsun beraber eve çıktık, s.keyim, sokayım" sözlerine dönüşür. uzak durulasıdır, boğulasıdır ve öldürülesidir.
evlilik öncesi aynı çatı altında kalan bir insana ne kadar tahammül edilebilir sorusuna cevap aramayı sağlayan kişi. anadolu'da yeni evlenenler hakkında çok uyumlu diyen kişilere aynı çatı altında kalınca belli olur herşey denir.
havuz problemindeki suyu boşaltan musluktur, siz dolabı ne kadar doldurmaya çalışırsanız çalışın o musluk sizden daha hızlı bir biçimde boşaltacaktır. onun yüzünden market alışverişlerinizin kabarık faturasını gören aileniz bunu derslerinizin kötü olmasıyla birleştirip sizin okumak yerine zevk-i sefa yaptığınızı düşünecektir. en fazla 2 sene sonra kendisinden mutlaka nefret edeceğiniz kişidir.
eşler için söylenen seni vezir de eder, rezil de eder sözüne cuk oturan kişi. anlaşamazsanız evde soğuk savaş yaşanır,iyi anlaşırsanız ev sıcak bir yuvaya benzemeye başlar.
bir zamanlar aynı evi paylaşamayacak kadar zıt karakterde olduğumu düşündüğüm, şimdiyse ayrılamayacak kadar bütünleştiğim insan. unutulmayacak anıların diğer boşrol oyuncusu.
tüm sıkıntılara beraberce direniş gösterilir. tüm yalanlar, tüm planlar, bitmek bilmeyen kahve, sigara muhabbetlerinde çekistirilen kişiler, üretilen çözümler ve hiç kavga etmemek.
kısacası aynı yalaktan su içmek, kısacası bir kabağa işemek.
evin içindeki yaşantı biçimiyle öylece kabullenmen gereken bir insan..değiştirmeye çalışmadığın sürece evin huzuru kaçmaz ve evde yaşayan o sevimli insan bir canavara dönüşmez. ya da baktın olmuyo yolları ayırmak en mantıklısıdır..çünkü soğuk savaş insanı kendi evinden soğutuyor.
her ne kadar bambaşka dünyanın insanları olunsada özünde "iyi" olduğu bilindiği sürece sinirlendirmeyen yegane kişi.
yemek mi yapıyor, sen yağlı sevmiyorsun diye orta yolu bulmalı.
hiç bitmeyen, gelenine gidenine anlayış göstermeli...
hiç tarzı olmasa da yüksek sesle dinlediğin müziklere tahammül etmeli...
sürekli senin yüzünden çalan ev telefonuna, yeri geldiğinde telesekreterlik yapabilmeli...
play station oynamayı bilen, her turlu yemeği yapıp bulaşık yıkamaktan şikayet etmeyen, içip içip sapıtmayan, zırt pırt para istemeyen, tadını çok sevdiğim bomba kişiliktir.
evin oda sayısı az olunca oda arkadasıda olduğun,çoğu zaman yanında fakat hiç farkında olmayan bı kişilik.kızlar arasında daha zordur ev arkadaşlığı.coğu cumlelerin yerınde satasmaların kıvamında olmalıdır yoksa işin içinden cıkamazsınız.bıde aynı bölümseniz karı kocayı geçmişsinizdir.
