ne özledim şimdi dediğim günlerdi o günler. son dakika golleriyle kalpten gitmekle sevinmek arasında kalırdık. tam hüngür hüngür ağlamaya başliycakken gelen golle bağırmaya başlardık. en komunisti bile milliyetçi duygularla kendini kaybederdi. türk futbolunun zirvesiydi. zirveye çıktık 3. lüğü gördük. bir daha olur mu? olursa yine arkandayız.
"daha maç bitmedi 2 dakika var" taktiğidir. öyle başarılı olmuş, ve geriden gelip maçları son dakikalarda kazanmalarımız öylesine hafızalara kazınmıştır ki; 2 yıl sonra bile 2010 dünya kupası maçları sırasında yabancı spikerlere "bu maçı bu saatten sonra ancak türkiye çevirebilir" yorumları yaptırmıştır.
1. maç portekiz: turnuvaya ısın. yenileceğiz nasılsa boşver.
2. maç isviçre: gol yeme taktiğini deneyelim. sonuç: başarılı
3. maç çek cumhuriyeti: iki gol yemeyi deneyelim. sonuç: başarılı.
4. maç hırvatistan: berabere bitirmeyi deneyelim. sonuç: başarılı.
5. maç almanya: gol atmayı deneyelim. sonuç: başarısız.
bir zamanlar fatih terim'li galatasaray için de aynıları söyleniyordu 2000li yıllarda. demek ki sadece fatih terimin çözdüğü, geliştirdiği bir taktikmiş milli takım taktiği de.
turk futbolcularin cogunun 2007-2008 sezonu icinde son dakikalarda mac almaya alismasiyla olusan dinamigin, avrupalilar tarafindan anlasilmamasiyla turkiye nin taktigi cozulemez adledilmistir.
